[Deku'dan]
(kahvaltımı yerken düşünüyordum da,kacchan'ın hedeflerinde 1 numaralı kahraman olmak vardı... VARDI?!
BİR DAKİKA?! TANRIM?! NE?! HAYIR,HAYIR BÖYLE BİR ŞEYİN İMKANI YOK... Ahh! Kacchanı öyle bir şekilde gördükten sonra mı imkanı olmayacak bunun?! Gayette var.AMA NİYE BIRAKIYOR BU ÇOCUK?! Dur sakin...!
Belki...
Bende bırakmalıyım? O zaman kacchan eski halin-!?((bir anda kafama gelen ufak dürtü ile irkildim,sanırım sonlara doğru sesli söyledim ki kacchan bana sinirle baktı))
"deku? Bir ruh hastalığın olmadığına emin misin?!"
"eminim?!"
(ters ters bakıp gitmişti kacchan....
Akşam saatleri okuldan gelip herkes serbest kaldığında bende aklımda olanları söylemek için Kacchanı odama çağırmıştım,pek seslemeden gelmişti zaten evet kesinlikle çok seslemeden T_T. Ben dönen koltuğa,oda yatağıma oturmuştu.biraz sessizlik oluştuktan sonra bozdum.)
"kacchan,dün dediğin... Hedefler hakkında-"
"AHH! Niye bu kadar üsteliyorsun bunu?! Kapat gitsin işte??"
"Ne kapat gitsin kacchan?! Saçmalama!"
"Sen de çok üsteledin ama deku?! Sinirlerim yeterince bozuluyor sayende!"
"Peki ben olmasam seni o gün o yaralarla kim taşıyacaktı?!"
"......Kendim de gi-"
"Kusura bakma ama nah giderdin! Şimdi sus ve birazcık beni dinle tamam mı?!"
"..." Derin bir nefes alıp kafasını olumlu bir şekilde yavaşça eğmişti bakugou.
"Bak kesinlikle sana ne olduğu hakkında bir fikrim yok ama dün dediğin hedeflerin konusunda çok iyi bildiğim bir tanesi var.Sen 1 numara olmayı artık hedefleyemiyorsun diye bu kadar zorladın kendini? Hedefleyememek nasıl olabilir ki? Herkes hedefler kacchan?! Cidden son günlerce acayip saçmaladın! "
".... Ne dememi istiyorsun ki? "
"..... Sadece eskisi gibi-"
" ESKİSİ Mİ?! SEN CİDDİ MİSİN?! NE YANİ SENİ DÖVEYİM Mİ?! MAZOŞİST MİSİN?! ESKİ BEN YOK-......?! "
( bana bakmayı kesmişti.)
"Bak kacchan! Eğer benim yüzümden böyle davranıyorsan kes şunu!
Senin için bende bir numara olmayı bırakmayı bile düşündüm.""AAA TABİ SANA YAKIŞAN DA BU! ÇALDIKTAN SONRA BIRAKIYORUM!"
"N-ne çalması ya?! Kacchan kendine gel?! Ne saçmalıyorsun?!"
"SAÇMALAK MI?! KES SESİNİ! SENDEN BIKTIM ARTIK! NE KADAR ARAMI İYİ TUTMAYA ÇALIŞSAMDA OLMUYOR! HAYALLERİMİ ÇALIŞIYORSUN! SÜREKLİ SENİN ARKANI İZLEMEKTEN BIKTIM TAMAM MI! UFACIK BİR ŞEYDE SÜREKLİ GÜÇLENİYORSUN! VE BEN KENDİMİ BU KADAR HIRPALAMAMA RAĞMEN OLMUYOR! BİLİYORDUM BUNCA ZAMANDIR ZATEN SENİN ALTINDA KALDIĞIMI!"
" Kacchan b-ben... "
(Bir şey diyememiştim.İkimizde ufak bir süre susmuştuk.Sınra kacchan konuşmaya devam etti.)
" Sen gelmiş bana bırakmayı düşündüm diyorsun hala.... Niye bunları düşünüyorsun ki?! Senin,benim sana yaptığım zorbalıklardan sonra gelip çok gülersen başına gelir klişesini neden yüzüme vurup hakkettiğimi vermedin ki bana?! Yapabilirdin... Okula ilk girdiğin günden beri?!
Hatta senle olan 2.büyük kavgamızdan sonra bana zorbalık bile edebilirdin?! O kadarını yapacak gücün bile vardı.
Hatta az öncesine kadar sana bağırdığım için bana kızabilirsin neden yapmıyorsun?! Sana bir kez olsun teşekkür ederim,yada özür dilerim dememiş birine niye bu kadar ilgi duyuyorsun deku?! Hak etmediğim şeyi niye bana veriyorsun?!... "" kacchan... Çünkü ben senin özünde iyi biri olduğunu biliyordum."
"AMA BU YAPTIĞIMI DEĞİŞTİRMİYOR!" (sesi titremişti.)
"....... Ben ne demeliyim bilmiyorum."
(kacchan konuşurken gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı bile.Cidden ne söyleyeceğimi bilmiyorum,haklıydı... Ama ben bunları yapabilecek bir insan değilim.O da bunu biliyor aslında.kacchan'ın ağlamasına dayanamadım ve ona sarılırken buldum kendimi... Beni itmek istedi ilk başta ama vazgeçti sonunda.)
"Niye sarılıyorsun?"
(sesi ağlamanın etkisi ile ufak bir
tonda çıkıyordu... Ben onun ağlamasına dayanamıyordum,iki elimle onun yüzünü tutup kendime bakmasını sağlamıştım en nihayetinde,kısa bir bakışmanın ardından onu hafifçe öptüm.Geri çekildiğimde bana şaşırmış bir şekilde baktı ve peşine kacchanın yanaklarını kızardığına yemin bile ederim.Hayatımın en güzel görüntülerini görmüştüm şuan... ,bana çok bakmadan bakışlarını kaçırıp kafasını eğdiydi zaten Ardından hemen bir soru yöneltti bana.)
"Neden? -"
"Çünkü seni seviyorum kacchan."
(o kadar kararlı söylemiş olduğuma şaşırmıştım biraz,böyle hızlı söyleyeceğime pek inanmıyordum açıkçası.kacchanın reddetme ihtimali ise sonradan aklıma gelmişti ama tam bunları söylerken bana sarılıp arkamdan tişörtümü çekiştirmesi ile bu düşünceyi bir kenara bırakmıştım bile.)
Yey.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
[damnation] dekubaku
FanfictionDepresyona girmesi çok kısa sürmüştü... Bakugou katsuki.... Ne yapalım elinden bu kadar gelmişti....