Bölüm: 1

80 3 0
                                    

Daha önce hiç yürümemiş gibiyim bu sokakta sanki ıslanmamıştık onunla el ele, hiç öpüşmemiştik sanki köşedeki dönerci Salih Amcanın dükkanın önünde kavga bile etmemiştik az ilerideki aile çay bahçesinde.
Yokmuşcasına bedenimde onun izleri hızla,öfkeyle,çocukcasına gidiyorum sonumu ellerimle yazmaya.
İliklerime kadar hissettiğim soğuk yalnızlığımı öyle bir derine işliyor ki her adım beni yok oluşuma biraz daha yaklaştırıyor.

Bir keresinde bana "hepimiz tercihlerimizi yaşıyoruz" dediğini anımsıyorum. Soğuğun beynime nüfuz etmediğini bilmenin beni rahatlattığını itiraf etmeliyim.

Ilerliyorum tercihlerime , tercih ettiklerimi yaşamaya doğru...

Çarptıkça kış ayazı suratıma alev alan sol yanım bir nebze külleniyor.Saatime bakıyorum hayata teğet geçiyor yelkovanım...

Atıyorum elimi hangi dahi adamın yaptığını bilmediğim telefonumu arıyorum.
Numarasını kaydettim mi onu bile bilmiyorum... Çıkıyor intikam kurbanım son arananlar listemde ...

Çok geçmeden yanımda, kıyıya vurduğum limanımda beni yakalayıp ağına doluyor.

Aradan geçen zaman onun saçlarına benimse göz altlarıma pençelerini geçirmiş olmalı diye geçiriyorum içimden.

İnce bileklerine taktığı rolex marka saatine Gözlerimi kaydırıyorum.Lisedeykende vücuduna orantısız bilekleri vardı Kemal'in hayret ederdim bu koca adamın elleri sonradan mı eklenmişti vücuduna...

Tek kelime etmeden sürekli konuşan kafa seslerimizle karanlık gecede epey yol alıyoruz .

Başımı kaldırıyorum gökyüzünden yıldızları süpürmüş olmalı Tanrı diyorum... Zaten ne zaman yanımda olmuştu ki bu gece yıldızları bana bırakıcaktı.

Duruyoruz... Ağır adımlarla açıyorum kapımı evet gelmiştik.

Kemal elini bana doğru uzatıyor iş yerindeki erkekleri bir kaç müşteriyi ve yeni tanıştığım arkadaşlarımın dostlarını saymazsak ilk kez Tarık'dan başka bir erkeğin park uçlarına dokunuyordu ellerim.
Heyecanlı olmalıydı birazda stresli benim gibi olmasını bekleyemezdim nihayetinde bu dünyada evliliği iyi giden çiftlerde vardı.

Resepsiyondaki kibar adamın Gözlerimin içine içine bakarak birazdan yukarıda neler yapacağınızı biliyorum senin gibi kadınlardan midem bulanıyor dediğini anlayabiliyorum .

-canım hangi odayı tutalım ?
-tek sayı olmasın yeter !

Nasıl sevebilirdim tek sayıları. Şubat kadar soğuk bir nisan ayında henüz çift geceyi tek sayıya bağlayalı on dakika olmuştu babam öldüğünde annemin tabiriyle kaybettiğimizde!
Çocukluğum boyunca nefret Ettiğim kelimeler olmustu sonraları kayıp-kaybetmek-kaybolmak !
İnsan önemsemediğini ihmal ettiğini kaybederdi.Babam ölmüştü kaybolmamıştı.Kaybolamazdı kaybetmezdim ...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 16, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Hayat ÜzerineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin