INSEMINATION

CHAPTER 2: School Festival

CHAPTER 2: SCHOOL FESTIVAL

Ayan na. Ayan na. Performance na namin.

"One Two. One Two Three Go!" Sigaw ni Yuki na drummer ng banda. Ang Cool niya diba. Habulin din yan ng mga lalaki kaso lam na this dahil sadista walang makalapit. Walang nagtangka kasi yung huling nagconfess jan. May nabali atang buto sa ribs. Paano ba naman. Kailangan daw pumasa sa initiation yung mga manliligaw sa kanya. Kung ano ano pinapagawa. Yung lalaki na hulog sa puno kasi gusto niya yung sangay ng puno. E may bee hive sa sobrang takot. Ayun nahulog. Ilang weeks din naospital yun no. Tsk. Tsk,

Nagstart na kami mag play. Maganda yung boses ni Psyche and magaling din siya mambuhay ng crowd kaya sikat ang band namin dahil sa stage presence niya. Isa siyang tunay na alamat. ^_^

Krukuru~~ Linagay ko yung burger and drinks ko dun sa nakikita ko.. Habang nagpeplay binabantayan ko talaga siya.

Now Playing: Are You Happy Now? - Michelle Branch

Now, don't just walk away
Pretending everything's ok
And you don't care about me
And I know there's just no use
When all your lies become your truths and I don't care... yeah, yeah, yeah

Could you look me in the eye
And tell me that you're happy now, ohhh, ohhh
Would you tell it to my face or have I been erased,
Are you happy now?
Are you happy now?

You took all there was to take,
And left me with an empty plate
And you don't care about it, yeah.
And I am givin' up this game
I'm leaving you with all the blame cause I don't care, yeah, yeah yeah,

Ayan pa tapos na. Parang nababaliw na si Psyche kasi palapit na siya sa Climax ng Kanta. Teka si Manong Erwin yun ah. Parang may kinakain siyang burger. Wait?

(~~,)(,~~)(~~,)

Yung BURGER KO!!!!!!!!~~~

Biglang tumigil ang tugtog. Ha? Di pa tapos yung kanta ah. Teka ang sikip. Wala na rin akong Makita. Nahihilo ako. Ang sakit. Napakasakit. Eto na naman. Parang may kadenang tumatali sa puso. Kurapika ginagamitan mo ba ako ng Nen mo. Pero di naman ako kasama ng Genereodan ah. Ang sakit napakasakit. Bumagsak na ang katawan ko. And then everything gone black.

LATER THAT DAY

Awts. Nasaan ako? Wengyang burger yan muntingan na akong mamatay dahil sa kapighatian. Si Manung Erwin kasi eh. T_T

"Gising ka na pala. Kamusta? Anung nararamdaman mo?" Si Yuki yan.

"Eto maganda pa rin ako. I feel young and fresh and never better..."

"......" -_- Yuki

"OUCH!~" tama ba namang batukan ako. Ako nga tong na infirmary tapos sinasaktan ako. Pasyente po kaya ako *pout*.

"Ikaw Miss. Muntikan kana mamatay kanina. Tapos ganyan yung sasabihin mo na parang walang nangyari. Nasa edge ka po kaya kanina. At nahulog ka. Inatake ka na nga, mamatay ka pa sa pagkabagok. Anung bang nangyari talaga kanina ah?"

Makasermon talaga tong si Yuki parang siya yung Mama ko. Mama ko nga di ganyan eh. -_- Tsaka nabagok ako? *Kapa ulo* *Kapa buong katawan* Wala namang masakit ah.

"Aba Yuki malay ko. Tulog nga ako diba. Kayo kaya tong gising."

"AHHHH!"

"Aray naman Yuki bakit ka naman sumisigaw" Saket ah. My precious ears.

"Nafufrustrate na ako sayo. Alam mo ba kung paano ako nag-alala?" Naramdaman ko na lang na basa na yung kamay ko na hawak niya. Ano to laway? Nakagat ba ng aso si Yuki kanina? Pagka-angat niya ng mukha niya nakita kong umiiyak siya. T-T

"Sorry Yuki. Ba't ka naiiyak?"

"Kasi nga. Ano nga kasing nangyari sayo kanina?" Umiiyak pa ren siya.

"Ano kasi. Uhmm. Ano. Ganito."

Kwinento ko sa kanya yung nakita ko na pagkain ni Manung Erwin sa burger ko T_T at dun ako nakaramdam ng paninikip ng dibdib dahil sa matinding emosyon na naramdaman ko.

"WAHAHAHAHAH" Baket niya ako tinawanan (?_?)

"Pfft. Dahil sa burger muntikan ka na mamatay?!. Pfft. HAha. Kainis!" Kung kanina naluha siya dahil sa kalungkutan ngayon. Dahil sa kakatawa.

"Seryoso. Binili sakin yun ni Kuya kanina kasi di ako nag agahan. T_T" Tss. Naalala ko na naman yung Hipon kanina.

"Pero seryoso Niknik ano ba talagang nangyari kanina? Nagpacheck-up ka na ba?" Tignan mo to kakakwento kulang eh. UNLI?

"Sabi ko nga sayo kanina. Sumikip yung dibdib ko. Di ako makahinga. Then parang namanhid buong katawan ko. At ayun nag blackout ako. Check-up? di pa :p .. Ayoko kasi sa Ospital. Ayoko ng amoy."

"Ayaw mo? Edi ayaw mo sa amoy ni Kuya Nate mo? E amoy Ospital yun. HAHAHAH"

"Nakuha mo! Hahaha. Pero grabe talaga kanina. Hindi yun yung una pero parang mas sumasakit siya as time pass by. Baket kaya? And oo nga pala sabi mo nahulog ako sa stage? Baket hindi ako napilayan o nabalian man lang?"

Sabi niya nahulog ako e parang joke lang naman. (,~~)

"Yes you did. Nahulog ka. May nakasalo lang sayo. Taga-labas eh. Di ko kilala. Siya nag-hatid sayo kanina dito e. Sayang nga eh. Gwapo. Kaso nakaalis na. Tulog mantika ka kasi anung oras na kaya. Uwian na po ma'am." Gwapo? Sayang naman? T_T

"Bakit mo pinakawalan. Ngayong utang ko pala ang buhay ko sa makisig niyang braso. WHY?!"

"MAkisig agad? E di mo naman nakita. Pero infairness. Tunay tong ADONIS. Mas Adonis lang si Kuya Nate. Anyway stop this fantasies at ako na kukuha ng gamit mo kung saan mo man yun iniwan."

"Salamat Yuki~! *kaway kaway"

Palabas na siya ng tumigil siya at tumingin saken.

"At sabay tayo uuwi ngayon Miss."

SABAY?! NO~!

"HUWAG na Yuki kaya ko naman. HEhehe" naku naku iaangkas niya ako sa motor niya baka yun ang maging dahilan nang pagkadedo ko. OH NO~!

"Nope. And don't worry. I will not use the motorcycle. I called Manong Erwin to drive for us."

Naku Naku. Baka atakihin ako lalo pag nakita ko si Manong Erwin. Huhuhhuhu T_T Hayaan na nga lang -_-

"Shige Shige Ingat ka"

At tuluyan na siya umalis.

Hayzz. Kailangan kong kontrolin ang inis k okay Manong Erwin at baka kung anung mangyari sakin. Umupo ako sa kama nang may naramdaman akong bukol bukol na naupuan.

And I saw a cute little bracelet. Pambabae. It has little stars, alternating in size and has little Korean character written in it. Neowa Na Yeongweonhi. 너와나영원히You and I Forever. Aba Matinde?!~ Yes. Maalam ako magbasa ng Korean syempre bright ako. ^_^ Pero kanino kaya to?