Chapter 7

3 1 0
                                    

𝐌-𝐦𝐚𝐭𝐢𝐥𝐝𝐚?

Isang pamilyar na tinig ang pumukaw sa aking atensyon. Nakatalikod pa rin ako habang hawak ang door knob ng aking kwarto. Nagulat na lamang ako nang may yumakap sa aking likuran.

𝐌𝐚𝐭𝐢𝐥𝐝𝐚 𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐧𝐠𝐚! 𝐌𝐚𝐭𝐚𝐠𝐚𝐥 𝐧𝐚 𝐫𝐢𝐧 𝐭𝐚𝐲𝐨𝐧𝐠 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐧𝐚𝐠𝐤𝐢𝐤𝐢𝐭𝐚! masayang tugon nito habang nakayap pa rin siya sa aking likuran. 𝐀𝐡 𝐞𝐡 𝐡𝐞𝐡𝐞 𝐭-𝐭𝐞𝐤𝐚 𝐥𝐚𝐧𝐠 , sagot ko rito. Hinawakan ko ang mga kamay niyang nakapulupot sa aking baywang at dahan dahang humarap sa kanya.

𝐎𝐌𝐀𝐘𝐆𝐀𝐃!! 𝐈'𝐦 𝐬𝐨 𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲, 𝐈 𝐭𝐡𝐨𝐮𝐠𝐡𝐭 𝐲𝐨𝐮 𝐚𝐫𝐞 𝐌𝐚𝐭𝐢𝐥𝐝𝐚. napapahiyang tugon nito at kumalas sa pagkakayakap sa akin. 𝐀𝐡 𝐧𝐨 𝐢𝐭'𝐬 𝐨𝐤𝐚𝐲. sagot ko rito.

𝐀𝐡 𝐛𝐭𝐰 𝐈'𝐦 𝐄𝐮𝐧𝐢𝐜𝐞 𝐕𝐞𝐫𝐠𝐚𝐫𝐚, 𝐬𝐨𝐫𝐫𝐲 𝐮𝐥𝐢𝐭 𝐡𝐞𝐡𝐞. pagpapakilala sa akin nito. 𝐸𝑈𝑁𝐼𝐶𝐸 𝑉𝐸𝑅𝐺𝐴𝑅𝐴 𝐻𝑈𝐻? 𝐌𝐨𝐧𝐢𝐜𝐚 𝐒𝐭𝐫𝐚𝐮𝐬𝐬 pagpapakilala ko rin dito. It's been four years, ngayon lang ako nakauwi dito sa Ilocos. Four years passed, marami na ding nagbago pero sa lahat ng pagbabago, ang pagbabago ko ang pinakagusto ko.

𝐒𝐚 𝐩𝐚𝐠𝐤𝐚𝐤𝐚𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐤𝐨, 𝐛𝐚𝐠𝐮𝐡𝐚𝐧 𝐤𝐚 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐝𝐢𝐭𝐨 𝐬𝐚 𝐈𝐥𝐨𝐜𝐨𝐬? tanong nito sa akin. 𝐆𝐮𝐬𝐭𝐨 𝐦𝐨 𝐢-𝐭𝐨𝐮𝐫 𝐤𝐢𝐭𝐚 𝐝𝐢𝐭𝐨?sunod na tanong nito sa akin. 𝐎 𝐬𝐢𝐠𝐞 𝐢-𝐭𝐨𝐭𝐨𝐮𝐫 𝐤𝐢𝐭𝐚 𝐩𝐚𝐠 𝐦𝐚𝐲 𝐟𝐫𝐞𝐞 𝐭𝐢𝐦𝐞 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐚𝐭 𝐞𝐯𝐞𝐫𝐲 𝐰𝐞𝐞𝐤𝐞𝐧𝐝𝐬!masayang sabi nito sa akin habang naka ngiti. 𝑤𝑎𝑙𝑎 𝑝𝑎 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑎𝑘𝑜𝑛𝑔 𝑠𝑖𝑛𝑎𝑠𝑎𝑏𝑖𝑛𝑔 𝑜𝑜 𝑑𝑖𝑏𝑎? 𝑝𝑢𝑚𝑎𝑦𝑎𝑔 𝑛𝑎 𝑏𝑎 𝑎𝑘𝑜? 𝑠𝑎  𝑝𝑎𝑔𝑘𝑎𝑘𝑎𝑎𝑙𝑎𝑚 𝑘𝑜 𝑎𝑦 ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑝𝑎. (●’◡’●)ノ

Hinayaan ko lang siyang mag kwento ng mag kwento dahil hindi ako interesado sa mga sinasabi niya. Nag kukwento lamang siya ng kung ano anong bagay at kung gaano kaganda ang Ilocos. ℎ𝑖𝑛𝑑𝑖 𝑡𝑎𝑙𝑎𝑔𝑎 𝑎𝑘𝑜 𝑚𝑎𝑔𝑖𝑔𝑖𝑛𝑔 𝑖𝑛𝑡𝑒𝑟𝑒𝑠𝑎𝑑𝑜 𝑠𝑎 𝑚𝑔𝑎 𝑘𝑢𝑒𝑒𝑛𝑡𝑜 𝑛𝑖𝑦𝑎 𝑑𝑎ℎ𝑖𝑙 𝑎𝑙𝑎𝑚 𝑘𝑜 𝑛𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑎𝑠𝑖𝑘𝑜𝑡 𝑠𝑖𝑘𝑜𝑡 𝑑𝑖𝑡𝑜 𝑠𝑎 𝐼𝑙𝑜𝑐𝑜𝑠.

𝐌𝐎𝐍𝐈𝐂𝐀𝐀𝐀𝐀! nagulantang ako sa sigaw ni Eunice kaya naman agad akong napatayo. Pinuntahan ko siya sa kusina at...

𝐓𝐚𝐫𝐚 𝐤𝐮𝐦𝐚𝐢𝐧 𝐧𝐚 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐤𝐨𝐧𝐠 𝐠𝐮𝐭𝐨𝐦 𝐤𝐚 𝐧𝐚 𝐚𝐭 𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐤𝐨 𝐫𝐢𝐧𝐠 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐚 𝐢𝐧𝐭𝐞𝐫𝐞𝐬𝐚𝐝𝐨 𝐬𝐚 𝐦𝐠𝐚 𝐬𝐢𝐧𝐚𝐬𝐚𝐛𝐢 𝐤𝐨 tuloy tuloy na sabi nito habang hinahanda ang hapag kainan. 𝐀𝐥𝐚𝐦 𝐦𝐨 𝐩𝐚𝐫𝐞𝐡𝐨 𝐤𝐚𝐲𝐨 𝐧𝐢 𝐌𝐚𝐭𝐢𝐥𝐝𝐚 𝐚𝐲𝐚𝐰 𝐦𝐚𝐤𝐢𝐧𝐢𝐠 𝐬𝐚 𝐦𝐠𝐚 𝐤𝐮𝐰𝐞𝐧𝐭𝐨 𝐤𝐨 dagdag ni Eunice at tila nag iba ng ekspresyon. Mukha itong malungkot at dama ang lungkot nito sa bawat salitang binibitawan niya. Nanahimik na lang ako at hindi na nagsalita. Ayoko ng dumagdag sa nararamdaman niya.

Pagkatapos naming kumain ay ako na ang nag presintang maghugas ng mga pinagkainan namin habang si Eunice naman ay dumiretsong banyo para maligo.

Pagkatapos maligo ni Eunice ay ako na ang sumunod. Pagkapasok ko ng banyo ay hinubad ko na ang robang nakalagay sa katawan ko. Nakita ko sa repleksyon ng salamin ang hubo't hubad kong pangangatawan. Malaki na ang pinagbago ng aking katawan. Lumaki ng bahagya ang aking balakang. Ano kaya ang magiging reaksyon ni Brix kung sakaling makita niya ulit ang katawan ko? Maakit ko kaya siya? Kung ganon nga ay mababawi ko na ulit siya.

Pagkatapos kong maligo ay dumiretso ako sa kwarto ko. Nahiga lamang ako at nag muni muni. Naalala ko nanaman si Brix. Ang tanging dahilan lang naman kaya ako umuwi dito ay dahil kay Brix. Siya din ang dahilan kung bakit ako nag aaral dito, hahanapin ko ang babaeng kinababaliwan ni Brix ngayon. Pero pano ko mahahanap ang babaeng yon? Kailangan kong makagawa ng paraan, ang tanging misyon ko lang ay mabawi sa akin si Brix at hanapin ang karelasyon nito ngayon.

Alas tres  ng madaling araw. Nagising ako sa ingay na nagmumula sa sala. 𝑠𝑖𝑛𝑜𝑛𝑔 𝑡𝑎𝑜 𝑑𝑖𝑡𝑜? Dahan dahan akong lumabas mula sa aking kwarto at nagulat ako sa aking nakita.

𝐄𝐔𝐍𝐈𝐂𝐄 𝐀𝐍𝐎𝐍𝐆 𝐆𝐈𝐍𝐀𝐆𝐀𝐖𝐀 𝐌𝐎 𝐈𝐓𝐈𝐆𝐈𝐋 𝐌𝐎 𝐈𝐘𝐀𝐍!!sigaw ko kay Eunice pagkatapos ko itong makitang may gagawing masama. 𝑚𝑎𝑔𝑝𝑎𝑝𝑎𝑡𝑖𝑤𝑎𝑘𝑎𝑙 𝑠𝑖𝑦𝑎. 𝐌𝐎𝐍𝐈𝐂𝐀? gulat nitong sabi.

𝐈𝐭𝐢𝐠𝐢𝐥 𝐦𝐨 𝐲𝐚𝐧 𝐄𝐮𝐧𝐢𝐜𝐞, 𝐧𝐚𝐠𝐦𝐚𝐦𝐚𝐤𝐚𝐚𝐰𝐚 𝐚𝐤𝐨 𝐡𝐮𝐰𝐚𝐠 𝐦𝐨 𝐢𝐭𝐮𝐥𝐨𝐲 𝐲𝐚𝐧, 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐨 𝐤𝐚𝐤𝐚𝐲𝐚𝐧𝐢𝐧 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐰𝐚𝐥𝐚 𝐤𝐚!! sigaw ko rito habang dahan dahang lumalapit sa kanya. Nang tuluyan na akong makalapit sakanya ay tinabig ko ang kamay niyang may hawak na kutsilyo dahilan para mabitawan niya ito. 𝐒-𝐬𝐚𝐥𝐚𝐦𝐚𝐭. 𝐡𝐢𝐧𝐝𝐢 𝐤𝐨 𝐧𝐚 𝐢𝐭𝐮𝐭𝐮𝐥𝐨𝐲 tugon nito sa akin at niyakap ako nito ng pagkahigpit higpit. 𝐒𝐚𝐥𝐚𝐦𝐚𝐭 𝐤𝐚𝐬𝐞 𝐤𝐚𝐡𝐢𝐭 𝐧𝐠𝐚𝐲𝐨𝐧 𝐥𝐚𝐧𝐠 𝐭𝐚𝐲𝐨 𝐧𝐚𝐠𝐤𝐚𝐤𝐢𝐥𝐚𝐥𝐚, 𝐧𝐚𝐩𝐚𝐤𝐚𝐛𝐚𝐢𝐭 𝐦𝐨. 𝐢𝐤𝐚𝐰 𝐚𝐧𝐠 𝐩𝐚𝐧𝐠𝐚𝐥𝐚𝐰𝐚𝐧𝐠  𝐭𝐚𝐨 𝐧𝐚 𝐧𝐚𝐠𝐬𝐚𝐛𝐢 𝐬𝐚𝐤𝐢𝐧 𝐧𝐚 𝐚𝐲𝐚𝐰 𝐦𝐨𝐤𝐨 𝐧𝐚 𝐦𝐚𝐰𝐚𝐥𝐚 , 𝐬𝐚𝐥𝐚𝐦𝐚𝐭. emosyonal na sabi nito sakin.  Diko namalayan na niyakap ko rin ito at dahan dahang pumatak ang mga luha sa aking mga mata.  𝑎𝑦𝑎𝑤 𝑘𝑖𝑡𝑎𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑤𝑎𝑙𝑎 𝐸𝑈𝑁𝐼𝐶𝐸.

𝑇ℎ𝑎𝑛𝑘 𝑦𝑜𝑢 𝑓𝑜𝑟 𝑟𝑒𝑎𝑑𝑖𝑛𝑔.

𝐹𝑂𝐿𝐿𝑂𝑊 𝑚𝑒 𝑜𝑛 𝑚𝑦 𝑠𝑜𝑐𝑖𝑎𝑙 𝑚𝑒𝑑𝑖𝑎 𝑎𝑐𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠

𝑓𝑏: 𝐴𝑁𝐺𝐸𝐿 𝑀𝑂𝑁𝐼𝐶𝐴 𝑀𝐴𝑇𝑈𝑁𝐴𝑁
𝑖𝑔: @𝑎𝑛𝑔𝑒𝑙𝑚𝑜𝑛𝑖𝑐𝑎20
𝑡𝑤𝑖𝑡𝑡𝑒𝑟: @𝑎𝑛𝑔𝑒𝑙𝑚𝑜𝑛𝑖𝑐𝑎

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 05, 2022 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

This Innocent hides a DemonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon