PRİSONER//Changlix

3.BÖLÜM

"Ruhumun yok olduğunu hissedebiliyorum,yavaşça yok olduğunu..."

The weekend/Prisoner

Sadece işe yaramaz olduğunu düşünen birisine göre hayat çok kısadır ve yaptığımız onlarca şey hiçbir şey düşünmeden aldığımız evler,arabalar çalıştığımız sınavlar bile gereksizdir onlar için belki de öyleydi kendi içinde kendisiyle savaşamayan insanlar bunu bilemezdi.

Çok fazla farklı insan vardı ve bu changbinin kafasının karışmasına sebep oluyordu o hiçbir zaman insanları anlayamamıştı her insan birbirinden farklıydı tabi ama tek ortak noktaları vardı iki yüzlülerdi.

Yüzlerine bakarken bile midesi bulanıyordu changbinin herkesin gülüşü sahteydi bencillerdi bir kere hepsi kendini düşünüyordu bunu düşünmeyi bir kenara itmek istiyordu çünkü şuan bu yaptığı eleştiriye giriyordu ve kendini o konumda görmüyordu insanlardan tiksiniyordu evet ama eleştiri yapmak da istemiyordu çünkü o daha kendi öz eleştirisini bile yapamıyordu kendi içinde kendiyle savaş veriyordu kendini tanımıyor ve benliğine karşı olan savaşı kaybediyordu o yüzden insanları çok da tanıyormuş gibi davranmak istemiyordu.

İnsanlara çok fazla tolerans tanıdığını da düşünüyordu bir yandan o doğduğundan beri eleştiriye maruz kalmıştı o yüzden karakteri bile tam oturmamıştı o kimseyi eleştirmezdi eleştiremezdi bir kere hakkı yoktu ama diğer insanlar başkalarını çok güzel eleştirip yargılarlardı bazen de beyinsiz olduklarını düşünürdü changbin kendilerini anlatmalarını istesen fiziksel özelliklerini söyler ve kendilerini överlerdi ama iş eleştiriye gelince hepsi mükemmel ve eksiksizdi herkese göre bir başkası eksikti ama kendisi tamdı hiçbir eksiği,kusuru yoktu düşündü changbin:

"Şu lanet olası narsistlik" diye geçirdi içinden ve:"Lanet olası insanlık".