Alexandra: ( Victoria ablan nerede)
Victoria: ( bilmiyorum anne)
Alexandra: ( ne demek bilmiyorum Kral ve ailesi yemeğe geliyor ve o ortada yok)
Victoria: ( olmaması daha iyi değil mi böylece başı beladan kurtulur)
Alexandra: ( asıl o burada olmasa başı belada olur tanrım bu kız beni deli edecek sende abilerine haber ver aşağı ön bahçeye gelsinler)
sarayın içinde Veronica'yı aramaya koyuldum yer yarıldı ön bahçeye doğru ilerledim kulaklarım Veronica'nın gülüşleri ile doldu Richard ve Veronica antrenman yapıyorlardı
Veronica: ( hadi baba çok zayıfsın ama hahaha...)
Richard: ( öyle mi küçük hanım)
Richard kılıcı bıraktı ve yavaşça Veronica'nın üzerine gitmeye başladı
Veronica: ( hayır haha...hayır)
Veronica hemen koşmaya başladı Richard'da onu kovalamaya
Alexandra: ( siz baba ve kız beni deli etmeye mi çalışıyorsunuz)
Richard: ( sanırım yakalandık)
Veronica'nın yanına doğru ilerledim saçı başı dağılmıştı ellerim ile saçlarını düzeltmeye başladık
Alexandra: ( şu hale bak çoktan üzerini değiştirmen gerekiyordu)
birden Victoria geldi Richard'ın kolundan tutup sürüklemeye başladı
Victoria: ( baba gel sana yeni yaptığım kılıcı göstermeliyim)
Veronica: ( yeni kılıç mı yaptın)
Victoria: ( evet hadi baba gel)
Richard: ( tamam canım )
Victoria onu çekiştire çekiştire bahçeden çıkardı
Veronica: ( süslenmek veya güzel gözükmek istemiyorum)
Alexandra: ( süslenmesen bile göz alıcı gözüküyorsun)
Veronica: ( anne ben ciddiyim ayrıca onunla yalnız kalamam)
Alexandra: ( bende ciddiyim ve merak etme onunla yalnız kalmayacaksın)
Veronica: ( eğer kalırsam)
Alexandra: ( eğer kalırsan ona haddini bildirirsin)
Veronica: ( olmaz o Kralın oğlu)
Alexandra: ( sende Lordun kızısın ayrıca Kralın oğlu olması demek her istediğini yapacağın anlamına gelmiyor)
Veronica: ( ya geçen seferki gibi olursa)
Alexandra: ( olamayacak)
Veronica: ( bana söz ver anne beni onunla yan yana bırakmayacaksın yoksa isteklerini yerine getirmek zorunda kalırım)
Alexandra: ( böyle bir şey olmayacak sende onun isteklerine evet demeyeceksin!)
Richard: ( ne oluyor)
Alexandra: ( önemli bir şey değil canım)
Victoria: ( abla abimler benimle uğraşıyor)
Alexandra: ( hadi git onlar gelene kadar kardeşlerinle ilgilen)
Richard: ( sorun nedir tatlım)
Alexandra: ( korkuyor ondan korkuyor)
Richard: ( daha ilk kez olduğunda o herifi öldürmeme izin vermen gerekirdi)
Alexandra: ( o öldükten sonra ne olacak zannediyorsun seni öldürürler oğullarımızı da kızlarımıza ne yaparlar düşünmek bile istemiyorum)
Richard: ( yani o herifin kızımıza yiyecek gibi bakmasına katlanmam mı gerekiyor)
Alexandra: ( o evlenmek isteyene kadar onu koruyacağız)
Richard: ( küçük kızımın sevdiği biri mi var)
Alexandra: ( bir şövalye adı Chris)
Richard: ( pekala buna alışmak biraz zor olacak)
Alexandra: ( kızlarımız çok güzel)
Richard: ( güzellikleri yüzünden başları belaya girecek kadar özelikle de Veronica)
Alexandra: ( onları koruyabilecek miyiz her şeyden)
Richard: ( merak etme canım ne pahasına olursa olsun onları koruyacağım her şeyden)
Veronica'dan
Veronica: ( yeter abi yoruldum cidden)
Victoria: ( bende nefes nefese kaldık şu halime bak)
John: ( daha kovalayalı 2 dakika oldu haha..)
Jonathan: ( biliyorsun kardeşim onlar narinler fazla üzerlerine gitme)
Veronica: ( istersen kılıcını alda er meydanında görelim bakalım o zaman da aynı şeyi söyleye bilecek misin)
Jonathan: ( yavaş ol tatlım)
tam cevap verecektim ki at arabasının sesi geliyordu
Alexandra: ( çabuk gelin dizilin şuraya)
hemen annemin yanına ilerledim annem tek tek abilerimi büyükten küçüğe sıraya dizdi Victoria'da abilerimin yanına geçti bende annem ve babamın ortasına geçtim at arabası iyice ön bahçeye yaklaştı
Victoria: ( bu ne saçma bir diziliş böyle)
Alexandra: ( kes sesini ve gülümse Veronica sende başını yere ey ve sakın kaldırma)
başımı yere eğdim araba sesleri durdu içimi korku kaplamıştı onu görmek istemiyordum bir anda ayak sesleri duymaya başladım kalbim duracak gibiydi
Richard: ( hoş geldiniz majesteleri)
Alec: ( hoş bulduk hala eskisi gibisin)
Richard: ( sizde öyle efendim)
Alec: ( oğulların ne kadar büyümüş dalyan gibi olmuşlar)
Morgana: ( kızları da öyle)
Alec: ( evet öyle Victoria hala kılıç yapıyor musun)
Victoria: ( evet hala kılıç yapıyorum ama artık ablama ok ve yay yapıyorum)
Alec: ( haha...bak bir şeyler hala aynı)
Morgana: ( Veronica tatlım ne kadar güzelleşmişsin sen öyle)
annem fark ettirmeden koluma vurdu
Veronica: ( teşekkürler efendim)
Jackson: ( başını kaldır da yüzünü görelim)
tereddüt etsem de mecburen başımı kaldırdım önce beni baştan aşağı süzdü ve göz göze geldik
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Saray kanunları
Fantasy" sözümde duracağım senin de dediğimi yapacağına inanıyorum" "Sözlerinde kendin gibi yalan! Sen sadece hayallerine ve yalan sözlerine inan!" "Hım...haha...böyle konuştuğuna göre statüyü bir kenar bırakmışız demektir yani benden ve yapabileceklerimde...
