Number Neighbor'Taejin

Part42

Evet güzellerim size NN'nin bugüne kadar ki en uzun bölümünü getirdim, yazarken çok kez gözlerim doldu, umarım yazdıklarımda size de aynı hisleri veririm.

Yorumlarınızı bekliyorum
İyi okumalar 💜🌻

Ve çok sevdiğiniz bir slow şarkıyı açıp okumanızı tavsiye ediyorum

*Gwangju Lisesi Öğretmenler Grubu *

Jung Hoseok: Günaydın arkadaşlar, yarışmalar için hazır mısınız??

Park Jimin: Siz çok heyecanlanmayın Bay Jung, kazananlar çoktan belli ✌️

Jung Hoseok: Son gülen iyi güler Bay Park 🙃😉

Kim Namjoon: umarım bugünden sonra gülebilirsiniz Bay Jung

Park Jimin: Seokjin neredesin?

Kim Seokjin: Geliyorum bekle

Kim Namjoon: ikinizi de alayım ben

Park Jimin: bana uyar

Kim Namjoon: çıktım bile

_______________________________________

"Bugün kesinlikle Namjim takımı kazanacak" Namjoon ve Jimin birbine bir beşlik çaktıktan sonra kendilerine tuhaf bir şekilde bakan Seokjin'i fark ederek büyük bir kahkaha kopardılar

"Yüzün çok komik" Seokjin göz devirerek "Kocaman adamlar bebek olmuş" diye sitem etti

"Oy oy sen kıskandın mı bakim" Jimin dudaklarını büze büze konuşuyordu, Seokjin ise kafasına bir şaplak attı "şimdi göstereceğim sana kıskanmayı"

Jimin "Ama halâ en yakın arkadaşım sensin korkma" dedikten sonra Seokjin'in yanağına kocaman bir öpücük kondurdu, biliyordu ki Seokjin öpülmekten nefret ederdi. Jimin öpücüğü bıraktıktan sonra arkasına bakmadan koşmaya başladı

"Asıl bebek sizsiniz" dedi Namjoon kocaman gamzeleri ve gülmekten kısılan gözleriyle.

"Jimin asla büyümeyecek bir bebek" kafasını sağa sola salladı koşarak kaçan arkadaşının arkasından Seokjin

"Neyse yarışmalar başlayacak öğretmenler odasına gidelim" Seokjin, Namjoon'u kafasıyla onayladıktan sonra yürümeye devam ettiler

***
"Günaydın saygıdeğer öğretmenler ve güzel öğrenciler" müdür bahçenin ortasına geçmiş elinde megafonla yarışma kurallarını anlatıyordu. Seokjin'in gözleri ise etrafta Kim Taehyung'un arıyordu, sabahtan beri onu hiç görmemişti. Sabah uyandığında mesaj da atmamıştı... İçindeki o boşluk hissinin nedenini şimdi alıyordu Seokjin, onu bir saniye görmese içinde bu koca boşluk oluşuyordu.

Yanına gelen Soojin ve miyeon önce öğretmenleri Seokjin'e selam verdi ardından "Öğretmenim, Kim Taehyung öğretmenimiz nerede? Birazdan yarışmalar başlayacak ama halâ yok" Seokjin gözlerindeki endişeyi görmüştü öğrencilerinin, onların yerine koyuyordu kendini, bu tür yarışları kendisi önemseme de onların daima anılarında kalacak güzel zamanlar olacaktı.

"Biraz daha bekleyelim çocuklar, elbette gelir" gülümseyerek endişelerini hafifletmek istedi fakat pek başarılı olamadığı aşikardı, çünkü kendisi de korkuyordu...

Seokjin'in dün ona söylediği cümleler yankılandı kulağında, çok mu ağır konuştum diye düşünmeden edemedi, ardından yine onu bırakıp gidişi canlandı gözlerinde