Number Neighbor'Taejin

Part43

Yb getirdim size, herzaman olduğu gibi
Özellikle bu bölüm için yorumlarınızı çok merak ediyorum
İyi okumalar 💜

Seokjin'in göz yaşları mektuptaki mürekkebi birbirine karıştırmıştı, bunca zaman nefret etmek için çabalamıștı ondan ama hiçbir zaman başarılı olamamıştı, insan sevdiği kişiden bu kadar kolay nefret edemezdi zaten değil mi?

Titreyen elleriyle katlayarak koydu mektubu cebine, tutmayan bacaklarıyla zar zor attı adımlarını Namjoon'un yanına, bir an önce sevdiği adama kavuşmak istiyordu, deli gibi özlemişti onu. Üç senenin ardından gördüğü o ilk gün... Ne çok sarılmak istemişti boynuna, ne çok öpmek istemişti hasret kaldığı dudakları...

"N-Namjoon" sesi titriyor, kelimeler cılız bir şekilde dökülüyordu dudaklarından, Namjoon sıkıca sarıldı ona, bu onun konuşmadan 'her şey geçecek' deme şekliydi. Seokjin'e karşı başından beri çok yakın hissediyordu, çünkü hikayeleri benzerdi. Tanrıya dua etti içinden "Umarım sonumuz benzemez tanrım"

"İyi misin?"

"Beni ona götürür müsün?"

Namjoon ufak bir tebessüm yerleştirdi dudaklarına, kafasıyla onayladı.

**
Seokjin, Taehyung'un halâ gitmemiş olması için dakikalardır dua ediyordu içinden

"Seokjin sakin ol, eminim seni görmeden gitmemiştir"

"Umarım Namjoon, onu bir kez daha kaybedemem. Bu sefer yaralamaz, öldürür bu acı beni" Namjoon elini omzuna koyarak "Kalbini ferah tut, her şey iyi olacak" dedi. Seokjin hafifçe gülümsedi, Namjoon'u kısa bir süre önce tanımış olsa da, kendisine bu kadar destek vermesi çok mutlu ediyordu onu

**
Yarım saatlik yolculuğun ardından Taehyung'un evine gelmişti ikili, Seokjin üç senedir ilk defa geliyordu buraya, fazla bir anıları yoktu burada ama en güzel anısı buradaydı

Seokjin, Taehyung'a burada ait olmuştu...

"Ben burada bekleyeceğim" Namjoon'u kafasıyla onayladıktan sonra bahçe kapısından içeri girdi, ana kapının önüne geldiğinde derin bir nefes aldı

Umarım buradasındır sevgilim

Birkaç kez tıklattı kapıyı, ardından birkaç kez çaldı zili

Açan olmadı...

Seokjin umudunu kaybetmek üzereyken Taehyung'un ona verdiği yedek anahtar geldi aklına, bu ev artık ikimizin demiş, ona yedek bir anahtar vermişti... Çantasının içindekileri döküverdi, yere düşen anahtarı büyük bir heyecan ve mutlulukla aldı eline.

Açtı kapıyı, adımlarını yavaş yavaş attı içeri. O buradaydı, hissediyordu.

"Taehyung.." dedi cılız sesiyle, o an onun adını söylemeyi ne çok özlediği geldi aklına. Uzun zamandır hiç sesli bir şekilde anmamıștı adını

"Taehyung, buradasın değil mi? Ses ver sevgilim" evin her yerine sevgilisinin kokusu sinmişti..

Merdivenlere doğru yöneltti adımlarını, bu sefer yavaş yavaş değil hızlı hızlı atıyordu adımlarını, odasında olmasını istiyordu. Onu orada bulmayı ümit ediyordu, odanın önüne geldiğinde kalbindeki ağırlık hafifledi, derin bir nefes alarak tuttu kapının kolunu ve bir hışımla açıverdi kapıyı

"Taehyung!" kapı aralandığında yatağın üzerine uyuyan sevgilisini gördü Seokjin, bacaklarını karnına çekmiş, sevdiği adamın tişörtüne sarılmış bir şekilde uyuyordu Taehyung...