SEN BENİMSİN

Hoşçakal

Yine her zamanki gibi berbat bi pazartesi sabahı.Pazartesi gününden nefret ediyorum.Gerçi kim sever ki :3 Tamam susuyorum :3

  Zor da olsa yataktan kalktım ve saate bakmak için telefonu aldım.Oh my gut ! 480 mesaj mı o.O aslında normal bişey.ablanız popüler tabi.saate baktım.8.20 hımm daha 1 saatin var yani duş alabilirim diyerek tam banyoya girecektim ki birinin sırtına atlamasıyla çığlık attım.

-Hay sıçmık ! Berke gel kaçma sıçtım agzina

-ahahaha nasıl korktu ama hahahahah

-kaçma lağnn gel buraya

       Son hız berkeyi kovalarken elinde terliklerle bize bakan annemi görünce koşmayı bıraktım.

-anne tamam sakinles simdi yavaşca bırak o terlikleri gel kahvaltı hazırlayalim

-valla anne yaa buğlem haklı şimdi atican sen onları bizim canımız yanacak sonra günboyu vicdan azabı çekicen.hadi sakin ol ve bırak

-Aaaa ama yeter be ! Her sabah bi kavga ! Başim kaldirmiyo artık sizi ! Hele bi daha görüyüm kavga ettiğinizi küfür söylediğinizi o zaman sıcarım ağzinıza !

       İşte böylede tuhaf bir annemiz var.bize küfür söylemeyin diyo,ardından kendisi soyluyo.

Neyse yukarıya çıktım banyoya girdim.10 dk da duş aldım.üstüme rastgele birşeyler geçirip cantami ayakkabimi telefonumu ve bir miktar da para alarak asagiya indim.

-anneeeğğ ben çıkıyoruuumm

-birkerede bögürmeden söyle sunu yaa

-bör körödö böğörmödön söylö şönö yööö

-ne dedin sen

-bisey demedim anne hadi görüşürüz

-aksam geç kalma

-tamam

            Dışarıya ciktim, okula doğru yürümeye başladım. Canim sikilinca kulakligi taktim. Vazgeçilmezim olan Duman-Melankoli dinlemeye başladım. Yaklaşık on dk. sonra okula geldim. Okulun bahçesine adim atar atmaz bana doğru koşan Derin'i gördüm. Derin benim en iyi arkadaşım. Ayni zamanda da dert ortağım. Senin gibi bir kızın ne derdi olabilir ki demeyin. Zamanla öğreneceksiniz ne derdim olduğunu. Neyse konumumuza geri dönelim. Derinle iki senedir arkadaşız. Anne ve babası ayrı. Ama o teyzesiyle beraber kaliyor.

              Derin koşarak geldi boynuma atladı.

-Nerde kaldin kizim yaa seni özledim.

-abartma Derin beş dakika geç kaldım sadece.

-Neyse hadi gel sınıfa gidelim, dedi ve beni çekiştirmeye başladı. Sınıfa gidip yerimize oturduk. O sirada hoca geldi. Iyy kimya mıı? Bu kadından nefret ediyorum. Tipini bi görseniz atom karıncadan bi farkı yok mq. Klasik yoklama faslından sonra konuşmaya başladı;

-Evet çocuklar bugün ders işlemek istemiyorum, serbest etkinlik yaparak geciricez bu dersi.

-Hocam iyi misiniz, gelirken kafanıza bi şey mi düştü? Dedi Atakan.

- Evet çok iyiyim Atakancım. Derslerden sikildiginizin farkindayim. Bu ders biraz stres atalim. Evet ne yapmak istersiniz?

-Hocam Buğlem'in sesi çok güzel. Bize mini bi konser verebilir, dedi Meral.

- Aa öyle mi Buğlemcim. Ozaman bir şeyler söyle de  duyalim sesini,

-ama hocam..

- Yaa Buğlem hadii.

-evet Buğlem lütfenn.

-Peki tamam o zaman

           Şu aralar en sevdiğim şarki olan ŞEBNEM FERAH-HOŞÇAKAL'ı söyleyecektim. Ama önce müzik odasına gidip gitarımı almam gerekiyordu.

-Hocam önce gitarımı alıp gelebilir miyim?

-tamam canım.

       Sınıftan çıktım. Tam müzik odasına girecekken önüme bir öküz cikti.

-önüne baksana be

-asıl sen biraz yavaş olsana.

-neyse çekil acelem var. Dedim ve koşarak sinifa girip parçamı söylemeye başladım.
Seni ararken kendimi
Kaybetmekten Yoruldum
Bulduğumu zannettiğimde
Kendimden ayrı düştüm
Bu garip bir veda olacak
Çünkü aslında hep içimdesin
Ne kadar uzağa gitsem de
Gittiğim her yerde benimlesin
Söylenecek söz yok
Gidiyorum ben...
Hoşcakal ! Hoşcakal ! Hoşcakal ! Hoşcakal...
Ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya
Şahlanıp koşmak içimde var
Hoşcakal...
Biraz su biraz yeşillik
Her yer benim evimdir
Taşırım dünyayi sirtimda
Her dil benim dilimdir
Ama soylenecek söz yok
Gidiyorum ben...
Hoşcakal ! Hoşcakal ! Hoşcakal ! Hoşcakal...
Ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya
Şahlanıp koşmak içimde var
Hoşcakal...
        Şarkı bitince tüm sınıf alkışlıyodu.
-çok güzeldi kızım teşekkür ederiz.
-Hocam çıkabilir miyim?
-Tabiki

         Koşarak tuvalete gittim. Aynaya bakınca ağladığımı fark ettim.

Her şarkı, her söz, herkez bana onu anlatıyordu. Bir türlü aklımdan çıkaramıyordum onu. En iyisi biraz hava almaktı. Derine mesaj attım.

-Derin ben biraz sahilde yürüycem. Sen tenefüste eşyalarımı alip her zamanki yerimize getirebilir misin?

-Tabi getiririm canım da iyimisin sen?

-Gelince konuşuruz.

Yazdım ve sahile doğru yürümeye başladım. Biraz yalnız kalıp sakinleşmeye ihtiyacım vardı.
İlk bölüm olmasına rağmen uzun yazmaya calistim.umarım beğenirsiniz.vote ve yorumlarınızı bekliyorum ^^ bu arada media da buğlem ;)