Jupiter Willow Hope

Zondag 20 december

Het was zeven uur 's ochtends toen mijn wekker ging, het was tijd om me klaar te maken voor vechttraining. Nadat ik me had klaargemaakt liep ik naar de paleistuinen want daar was mijn trainer. Vandaag deden we wat makkelijke dingen want er kwamen vandaag weer nieuwe soldaten en die hebben nog niet gevochten. Meestal train ik mijn trainer maar hij herhaalt ieder jaar de makkelijke dingen met mij. Na de vechttraing ging ik douchen en mijn tas inpakken voor school. Ik zit gewoon op school zodat ik ook sociale vaardigheden leer. Want meestal volgen prinsen en prinsessen thuis les maar ik niet. Als eerste had ik scheikunde, dat is best wel makkelijk want ik doe dat al sinds ik drie ben. Daarna had ik theater, theater is mijn lievelingsvak want je kan jezelf uitleven daar. Vandaag oefenden we voor ons toneelstuk die we volgende week gaan opvoeren. Het is een stuk van Shakespeare. Na theater had ik lunch, met de lunch zit ik met mijn vrienden. Mijn moeder had vegetarische hamburgers voor mij gebakken, het is haar geheime recept. In de pauze hebben we muziek geluisterd, we luisteren allemaal naar dezelfde muziek (Sweater Weather). Na de pauze had ik wiskunde, ik haat wiskunde want ik ben er niet goed in. We hadden het over de stelling van Pythagoras. Ik mocht eerder weg bij wiskunde wegens koninklijke problemen (er had iemand ingebroken en die was in mijn bed gaan slapen omdat hij verliefd op mij was). Ik was blij dat ik eerder bij wiskunde weg mocht. Toen ik thuis was, heb ik getekend want dat is één van mijn hobby's. In de avond hoorde ik een geluid bij mijn raam, het was Rain. We gingen naar de bergen toe want we hadden de volgende dag geen school. Onze ouders vonden het goed, ik had al mijn kampeerspullen ingepakt. We konden in het ijspaleis slapen. Ik liep naar de poort toe want daar stond Rain te wachten. We gingen op pad, gelukkig was het ijspaleis dichtbij. Na vijftien minuten lopen waren we er. "Dit is dus het bekende ijspaleis dat jouw moeder heeft gemaakt."zei Rain. "Ja." zei ik. Nadat we hadden gegeten gingen we slapen. Er zitten sloten op het paleis, dus er kon niemand binnen komen.