Karadeniz'li ODUN !

Yolculuk

Kulaklığımı taktım ve insanları incelemeye başladım. Herkesin alışkanlıkları vardır. Benim alışkanlıklarımdan biri de insanları incelemek. Sanırım sağ tarafımda oturan orta boylu, sıska kız gibi..

Göz kapaklarım 'uyu' diye haykırıyor adeta.

Şekerlememi bölen bu yabancı adama ne demeli. Göz kapaklarım istemsizce açılırken karşımda bana dikkatle bakan bir çift mavi gözle karşılaştım. Sanırım türk değildi. Kendimi biraz doğrulttum ve o tatlı uykumdan uyandığım için bu bir çift mavi göze olan öfkemi korumak bir hayli güçtü doğrusu. En nefret ettiğim şeydir uykumu öldüren insanlar.

Saniyeler birbirini kovalarken sonunda konuştu " Siz oturdu benim aaa.. Yerime. " dedi anlam veremediğim boğuk bir sesle.

"Hiç sanmıyorum. 23 numaralı koltuk benim ve muavin kontrolü zaten yaptı. " dedim sinirle.

Hala tepemde duruyordu ve :

"Burası benim yerrr ! Okeyy ?? "

Ne kadar anladı bilmiyorum ama uykumun bu şekilde bölünmesinin ardından yeni bir tartışmaya girmeyi hiç istemiyordum. Derin bir nefes aldıktan sonra muavin soluğu yanımızda aldı.

Ona yerini gösterdi ve göz göze geldiğimizde ters bir bakış attım.

Şuna bakın yaa !! İnsan bir özür diler. Sen gelll güzelimm uykumuuu böllll sinirlerimii bozz ve hiçbir şey olmamış gibi öylece koltuğa otur. ODUN !!!