Benden Gitme.

Bölüm 1

''Kalk artık !''

Annem hiddetle yorganı üzerimden çekti. Yorgan üzerimden çekildiği anda kemiklerime kadar üşüdüm.

''Anne, ne yapıyorsun ya ?''

Mızmızlandım ve yorganı tekrar üzerime çektim.

''Geç kalıcaksın Arya.''

Ona köpek yavrusu bakışlarımla baktım.''Anne, gitmek istemiyorum, lütfen.''

Sonucu ikimizde gayet iyi biliyordum ama yine de deniyordum. Okula gitmek istemiyordum. Okul hayatımı mahvediyordu. Bu dünyadaki her şeyden daha çok nefret ediyordum ondan.

''Sızlanmayı bırakta git üstünü başını giyin.'' Saçlarımı okşadı. Bende yerimden doğruldum.

''Of anne, of !''

Söylene söylene banyoya gittim. Duş almak için vaktim yoktu. Yani aslında vardı ama benim için yoktu. İki saatten erken çıkamazdım ben banyodan.

Önce yüzümü yıkadım, dünden kalan rimellerimide sildim. Ağzımı çalkaladım ve dişlerimi fırçaladım.

Sonra yeni okulumun formalarını giydim. Kırmızı. Renge bak be. İç çektim. Yeni okul tabiri hem canımı sıkıyor, hem de midemi bulandırıyordu. Çoktan başlamış bir okula gitmek saçmalıktı. Babamın sürekli tahinin çıkması ve hayatımı buna göre şekillendirmemde saçmalıktı. Oflayarak eteğimi giydim. Geri kalanlarıda üzerime geçirip aşağı indim.

Babam gazetesini okurken, annem televizyondan haberleri seyrediyordu. Kültürlü aileyiz tabi, hiçbir son gelişmeyi kaçırmıyoruz maşallah.

''Baba, ben aç değilim. Erken çıksak olur mu ?''

Bu okul saçmalığına erken son versek olur mu ?

''Olur mu kızım öyle şey, oturda iki lokma bir şey ye.''

''Kantini bulabilirsem, atıştırırım bir şeyler.''

Güldüler. Haha. Ne komik ama!

''İyi bakalım, dediğin gibi olsun. Bu seferlik.''derken yerinden kalktı babam.

Ayakkabılarımı ve montumu giydim. Çantamı sırtladım ve ön koltuğa yerleştim. Babam benden bir kaç dakika sonra sürücü koltuğuna oturdu ve yaklaşık on beş dakika sonra beni kapıda indirdi.

''Baba beni her gün böyle okula bırakacak mısın ?''

''Evet.''

''Çıkışlarda alacak mısın peki ?''

''Her zaman değil.''dedi arabayı döndürmeye hazırlanırken.''Dikkat et kendine.''

''Sağol, baba.''

Sıkıntıyla iç çektim ve babam gözden kaybolasıya kadar onu izledim. Çeketimin önünü ilikledim ve içeri girdim. Büyük ama şirin bir okuldu. Ama yine de nefret ediyordum. İdari kattan içeri girdim ve bana yardımcı olacak birilerini aramaya başladım. Çok geçmeden idari danışman yüzünde kocaman bir gülümsemeyle beni buldu.

''Sen Arya Sayar olmalısın. Bora beyin kızı.''

''Evet, efendim.'' Bu aptal resmiyet de neyin nesiydi böyle ?

''Sınıfını göstereyim beni takip et.''

Kafamla onayladım ama bunu büyük ihtimalle görmedi.

İki kat çıktık. Ve koridor boyunca yürüdük. Konuşurken benimle muhabbet etmeye çalışıyordu. ''Okula birincilikle girdiğini duydum.''

''Evet.'' diye kestirip attım. Bu konuda konuşmak içimi bayıyordu. Bana resmen inek muamelesi yapmaya başlıyorlardı.