Far Away

Chapter 7

{Lianne P.O.V}

Niall.. Niall.. Niall.. Ik heb hem al drie duizend keer geprobeert te bellen, maar hij neemt z'n mobiel niet op. En vannacht is m'n oude BlackBerry ook nog eens stuk gegaan, dus moet ik vanmiddag een nieuwe telefoon gaan kopen. Maar eerst wachten op Kate, met haar verassing. Niet dat ik echt toe ben aan een verassing nu. Ik maak me alleen maar zorgen om Niall. 
Nila komt de woonkamer binnenlopen. "Hey, heb je Niall nog kunnen bereiken?" vraagt ze voorzichtig en bijt op haar lip. Ik schud m'n hoofd en staar naar m'n voeten. "Ik ken Niall al langer dan vandaag, dit doet hij echt niet met opzet." zegt Nila en komt naast me op de bank zitten. "Dus je denkt dat er iets aan de hand is?!" vraag ik in paniek. "Wow, nee doe rustig, waarschijnlijk is hij gewoon heel druk met repetities, of moest hij z'n mobiel inleveren ofzo." zegt Nila geruststellend. Ik glimlach flauwtjes naar haar, als er op de deur wordt geklopt. "Dat zal Kate wel zijn, ik doe wel even open." Nila staat op en doet de deur open. "Kate!" hoor ik haar roepen en ik zie ze elkaar omhelzen. Als ik verder kijk zie ik achter Kate een klein meisje met twee bruine vlechtjes staan, waarschijnlijk is ze een jaar of 4. "Kate, wie is dat meisje?" vraag ik voorzichtig en loop ondertussen naar haar toe om haar te omhelzen. "De verassing." bloost Kate en pakt het handje van het meisje vast. Nila trekt haar wenkbrauw op en laat de twee binnen. "Vertel." zeg ik en ga tegelijkertijd met haar op de bank zitten. "Toen ik in m'n huisje aankwam, zat er een brief in de brievenbus, van een weeshuis. Hij was voor een andere vrouw, maar die is een week geleden overleden. En Harry en ik hebben het ook al eens gehad over een kindje. Maar goed, Sophie was helemaal overstuur, dat haar moeder haar niet kwam ophalen en gelukkig konden ze mijn naam erg snel overzetten op haar papieren. Dus.. Ik ben nu moeder van Sophie." vertelt Kate en ze glimlacht van oor tot oor. Nila en ik zitten haar wazig aan te staren. Ik kan het niet geloven, Kate heeft een kindje geadopteerd. Aan de ene kant ben ik hartstikke blij voor haar en aan de andere kant, is het misschien wat overhaast. "Hey Sophie, ik ben tante Nila en dat is tante Lianne. Wat leuk dat je kennis komt maken." zegt Nila en geeft een aai over Sophie haar hoofd. Het kleine meisje bloost en gaat wat dichter tegen Kate aanzitten. "Hallo." fluistert ze. Aan Kate haar gezicht is af te lezen dat ze het erg waardeert hoe Nils het oppakte. Nouja, ik zal het toch moeten accepteren. Ik sta op en ga gehurkd voor Sophie zitten. "Hallo Sophie, wil jij misschien een lekkere chocolade cupcake." Haar kleine bruine oogjes beginnen te glunderen. "Jaaaa!" gilt ze bijna. Kate lacht. op de een of andere manier lijkt het meisje wel op Kate. Ik ga recht staan en loop naar de koelkast om er een cupcake uit te halen. Op dat moment gaat de telefoon. Nila rent erop af en neemt op. "Met Nila Horan." hoor ik haar zeggen. Ondertussen loop ik met de cupcake naar Kate en Sophie en geef het cakeje aan Sophie. "En wat heb je geleerd als je iets krijgt?" vraagt Kate. "Dankjewel mevrouw." zegt Sophie en neemt een klein beschaafd hapje van de cupcake. "Noem me maar tante Lianne, als je dat wil." zeg ik en knipoog naar Kate en Sophie. Vervolgens richt ik me op Nila, die op me af komt lopen. "Josh wil je spreken." Haar gezicht staat wat angstig en ik pak de telefoon van haar over. "Met Lianne."Lianne, zet nu je tv aan op het journaal." zegt Josh nadrukkelijk en hangt gelijk op. Ik trek een wenkbrauw op en ren naar de tv. Als ik hem aanzet hoor ik de verslaggever al praten: "De jongens van One Direction, waren betrokken bij een zware aardbeving in en rondom Tokio. Drie van de vijf jongens zijn gwond geraakt, waarvan een in coma ligt." M'n ogen worden zo groot als schoteltjes en m'n hartslag gaat opeens heel snel. Ook Kate en Nila zitten met gespitste oren te luisteren. "De drie jongens die gewond zijn geraakt zijn: Liam Payne, Zayn Malik en Niall Horan." NEE! Een alarm gaat af in m'n hoofd en tranen lijken als een uitbarsting over m'n gezicht te stromen. De man op tv blijft doorpraten. Ik wil meer weten. Ik probeer me te focussen op wat de man nog meer zegt en ondertussen voel ik dat Nila met haar arm om me heen geslagen naast me zit. "Liam Payne en Zayn Malik zijn vandaag ontslagen uit het ziekenhuis, Niall Horan ligt op het moment in coma op de IC, ergens ver van Tokio vandaan. De joingens wachten nog op uitslag hoe het met de jonge Niall gaat." Ik begin nog harder te huilen dan daarnet. Alles valt op z'n plek. Dat gegil was inderdaad angstig, het was een aardbeving. Kate en Nila zeggen dingen tegen me, maar ik kan ze niet verstaan. Het enige wat ik nu hoor, is de stem van de verslaggever die het vreselijke nieuws opnieuw en opnieuw blijft vertellen. Ik sta op en ren naar de slaapkamer. Ik laat mezelf op bed vallen en begraaf mezelf in m'n kussen en begin te huilen.

Na een ongeveer een uur, strompel ik de woonkamer in. Kate zit met Sophie op haar schoot, haar bezig te houden, alleen in haar ogen is te zien dat ze erg ongerust is. Nila zit op de bank met haar mobiel tegen haar oor gedrukt. Waarschijnlijk probeert ze contact te zoeken met Josh of iets dergelijks. Zodra Kate merkt dat ik weer terug ben, zet ze Sophie naast zich neer en komt op me af lopen. "Lianne.." zegt ze en knuffelt me stevig. "Ik ga een mobiel halen in de stad." zeg ik totaal afwijkend van de hele situatie, maar ik moet afleiding hebben nu. "Zullen Sophie en ik meegaan?" ik schud m'n hoofd. "Je moet met haar niet over die drukke straten lopen. Dat is niet leuk voor haar." zeg ik en glimlach erg flauwtjes. Nila eindigt net haar telefoongesprek. "Dat was Harry, ze weten nog steeds niks over Niall.." fluistert ze en staat op. Waarschijnlijk heeft ze geen idee dat ik hier sta.  Als ze zich omdraait, schrikt ze. "O damn, sorry, als ik wist dat je er stond had ik m'n mond gehouden." zegt Nila en kijkt wat geschrokken. "Maakt niet uit." zucht ik, "ik ga een nieuw mobiel halen." Ik pak m'n tas van de eettafel, maar wordt dan tegen gehouden door Nila. "Maar niet zo." "Whatever." "ik meen het." zegt Nila en kijkt me doordringend aan. 

Nog geen kwartier later sta ik weer in de woonkamer met een lange vlecht in m'n haar en m'n make-up weer opnieuw bijgewerkt. "Oke, en aangezien iedereen weet van.. je weet wel, en ze weten dat je zijn vriendin bent, krijg je deze." Nila overhandigt me een zonnebril en een leuke zomerhoed, die ik ver over m'n hoofd kan trekken. "Dankje."zeg ik met een schorre stem. Nila knipoogt en geeft me m'n jas aan. Ik trek hem aan en zet de hoed en zonnebril op. "Tot straks meiden." zeg ik en loo de galerij op.

Ik loop door een drukke winkelstraat, op zoek naar de Apple Store. Ik heb besloten een Iphone 5 te nemen. Als ik een nieuwe neem, moet ik het wel goed doen. Ik zucht en ontspan al een beetje.
Als ik eindelijk de Apple Store heb gevonden loop ik naar binnen en doe voorzichtig m'n zonnebril af. Twee meiden, die me zien, kijken me met grote ogen aan en beginnen te fluisteren. Vaag kan ik hun gesprek horen. "Dat is die vriendin van Niall." "Knap dat ze zich zo sterk houdt." "Zullen we haar sterkte wensen?" Vaagjes glimalch ik. Lief dat fans ook mij mogen. Ik loop naar de balie achterin in de winkel en haar de hakken van een van de meisjes me volgen. "Mevrouw?" hoor ik haar zeggen. Ik draai me om en kijk haar aan. "Bent u echt Lianne?" vraagt ze zachtjes. "Ja." zeg ik zo lief mogelijk. "Veel sterkte met Niall." zegt het meisje en raakt kort m'n arm aan. "Dankjewel."glimlach ik voorzichtig en probeer niet te huilen. Het meisje bloost en loopt terug naar haar vriendin. Ze giechelen wat, natuurlijk blij dat ze met de vriendin van Niall mochen praten. Achja.. Ik loop verder naar de balie en beginte vragen naar de Iphone's hier.