O acımasız bir mafya, nitelikli bir sosyopat... Şimdiyse aşık ve yapacaklarının sınırı yok! Mafyanın istekleriyle sıkışmış zavallı bir kız. Onun aksine merhametli ve iyi biri. Ondan kurtululabilecek mi ? yoksa gerçekten ondan kaçış yok mu? Kapak tasarımı: bittiruya (Dilara Candan)
Bir senede olmayan bir gecede olur, peki bir insan en fazla nelere mecbur bırakılır? Bir gece ve o gecenin beraberinde getirdiği mecburiyetler. Bizimle misin? Bu platformda MERDANOĞLU adıyla yazılan ilk ve tek kitaptır
Gecenin karanlığı onun tenine işlemişti. O katran karası gözleri ile beni bu saplantısına mahkûm edecekti. Canımı çok yakacaktı belki ama yine de parmak uçlarına bağlanmış bir kukladan farksızdım. Onu istiyordum sonsuza kadar her şeyi ile... Beni kendi yarattığı karanlık dünyaya saplantılı bir şekilde çekiyordu. Ona...
Tüm benliğiyle kalbime saplanmıştı bir kere... ༄ "Sus ne olur, konuşursan sana inanırım. sadece kokunu içime çekmeme, sana sarılmama, seninle aynı havayı solumama izin ver, bu gecelik olsa bile."
Koridorun sonuna geldiğimizde sağ taraftaki kapıyı açtı beni umursamadan. Kolumdan tuttuğu gibi içeri fırlattığında yine yere yapışmıştım. Başını kaldırıp saçlarımı önümden çektim. Küçücük odada sadece bir tane yatak ve bir tane battaniye vardı. Bakışlarım Kağan'a döndüğünde o da bana bakıyordu. Gözlerinden öfke ve ne...
Karanlık sokakta evime doğru yürürken arkamda beni takip eden ayak sesleri tanıdıktı. Yaklaşık 3 aydır benimleler. İlk başlarda ürksemde şuanda pek umrumda değildi. Açıkçası olacağını da zannetmiyordum... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "Çocukluğundan beri kendisini değil de bir başkasını düşünen o ço...
Korkudan ağlayan kızıma baktım. Gözünden akan her damla yaş kızgın birer lav gibi kalbime düşüyordu. "Ağlama." "Git burdan." Bağırışı boğazını acıtmış olacakki yüzünü buruşturdu. "Burdan giderim ama senden gidemem küçük." "Seni asla sevmeyeceğim! " Sadece sözleriyle kalbime sayısız hançer saplıyordu. Sinirleniyordu...
"Ben, kalbinde yaşayabileceğim birini hayatımda isterdim," dedim ve yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Peki sen, sen nasıl birini isterdin hayatında?" Yeşillerini denize çevirdi, iç çekti. Sabırla bekledim dudaklarından dökülecek olan cümleleri. Uzun uzun baktı denize. Sabrımı sınamak istercesine uzun baktı hem de ve...
Yüzümde hissettiğim dokunuşlarla birbirine yapışmış olan gözlerimi zar zor aralamaya çalıştım. Yüzümden kayan el yavaş yavaş boynuma inerken bir türlü gözlerimi açamıyordum. Üzerimdeki geceliğimin varlığı yok olurken yattığım yerden kalkmak çırpınmak istedim ama yapamadım. Felç olmuş gibiydim,bedenimde gezen dokunuşla...
"Beni seviyormusun?" Öfkeden koyulaşmış, gözlerine baktığımda korkudan, titriyordum karşısında. Cevap verecek kadar cesaretli olamadım, çenemde hiss ettiyim dokunuşla, gözlerim harelerinde kayb oldu. Benden bir cevap bekliyordu, doğruyu söylersem gecenin sonunda, canı yanan ben olacağım için yine onun, duymak istediy...
İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyas...
Yara ve yarabandı'nın hikayesi , Hayat hiç bu kadar zor olmamıştı, O bir mafya, o delicesine aşık, Aşık olduğu kadar acımasız bir o kadar da karanlık. Ama tek bir hassas noktası vardı beyza. O yer altının ve yer yüzünün hakimi, Bir yanda herkesin korktuğu baran bir yanda kendiyle savaşan beyza...
"Söyle bana KİMSİN SEN?" Korkuyordum... "B-Ben anlamıyorum" ağzımdan sadece bu kelime çıkabildi. " Neden sürekli karşıma çıkıyosun?" Sesi o kadar gür çıkmıştı ki olduğum yerde sıçradım. Birkaç adım geriye gittikten sonra kafamı kaldırdım ve karşımdaki adama baktım. Gözlerinde anlam veremediğim bakış beni korkutuyordu...
"Biliyor musun? " dedi. Bir müddet sonra " öyle kolay değil benden kurtulman." Dilinin ucundaki bir itiraf dökülmüştü geceye. Lâkin benim kalbimi yangın yerine çeviren bir itiraftı bu. "Sana öğretemedim..." Nereye kaçarsan kaç, nereye gidersen git seni bulurum. Cehennemin dibine bile gitsen.. yine gelir bulurum seni...
"Lütfen bırak beni yalvarırım" Artık yakarışlarıma cevap bile vermiyordu ben ise sadece pişmandım çok pişmandım. Hani herkesin hayatına bir insan girer ve hasarlar vererek çıkar ya sonra dönüp baktığımızda bu insanı hayatımıza aldığımız için pişmanlık duyarız.Ben bu pişmanlığı dibine kadar yaşayanlardandım ve kurtula...
Şu an tam olarak neredesiniz? Yirmi numaralı otobüsün üçüncü koltuğunda mı? Evde, okulda ya da iş yerindesiniz. Kısa bir mola verdiniz ve pencere kenarında bir fincan kahve içiyorsunuz. Belki de bir arkadaşınızla buluşmak için yola çıktınız. Ne kadar da sıradan bir gün, değil mi? Her şey son derece normal! Hiç düşündü...
Bu bir sürükleniş hikayesidir.. Güneş, ablası Nisan'ın hayatının bedelini ödemesi gereken on yedi yaşında bir kız. Karanlık üstüne bir kez daha gölge gibi düştüğünde kaçmak tek çaresiydi. Ama kaçabilir miydi? Efgan'ın karanlığı peşinden gelirken, attığı her adımda yaralanıyordu. "Hastalıklı adamın tekisin sen." dedi...
Aydın Mahallesi kitabındaki Zeyno'nun hikayesidir.. Olayları daha iyi anlamak için Aydın Mahallesini okumadan başlamayınız🍒