RÜYA

Bu gün önceki günlerden ayın parıltısı daha az gözüküyordu. Sanki benim ruh halim gibiydi: üzgün, yorgun, hayattan bıkmış, insanların yüzüne gülüp arkasından iş çevirdiği için hayat işığı sönmüş gibi. İnsanların söyledikleriyle yaptıklarının aynı olmamasına anlam veremiyordu. Kafasında onlarla cevapsız kalan soruları cevaplamaya kafa yoruyordu. Ama biliyordu. Biliyordu ki, bu soruları hiç bir zaman cevaplayamayacaktı. Çünki insanlık git gide ucuzlaşıyordu. İnsanlar insanlığı öldürüyordular...