Göz yaşlarımı artık tutamiyordum . Ağlıyarak ona bakmaya başladım. "Bırak beni yalvarırım"dedim sesimin titremesine engel olamadam . Sinirden boynundaki damarlar patlamak üzereyken yavaş bir şekilde bana doğru gelmeye başladı. O bana doğru geldikçe ben geriye doğru gidiyordum . Artık kaçışım yoktu kapıyla onun arasında sıkışıp kalmışken ağlamalarım bir türlü durmuyordu. Hafif bir şekilde boynunu eyip ban üsten baktı elini çeneme koyup yukarı doğru kaldırdı burunlarimiz birbirine sürülürken bana birazdaha yaklaşıp ilk önce dudaklarıma sonra ise gözlerimin en derinine bakarak sözünü bitirdi. "Ve ben benim olan hiçbir şeyi kolay kolay bırakmam" ... İnsan sevdini biraka bilirmiydi bir kere tutulmuştu nasıl biraka bilirdi.. Aşk tesadüfleri severdi... Hiçbir karşılaşma tesadüf değildi tıpkı bir gece tehlikeli bir adamın masum bir kızı görüp ona bağlanması gibi...