"Sen siyah görünüyorsun sadece." dedi hiç tanımadığı çocuk. Kendisini tanımayan birinin, hakkında böyle düşünmesi saçma geldi, "Beni tanımıyorsun!" dedi Alya. Çocuk ekledi; "Sen mavisin, siyah görünme." ve kalktı yanından. Devamlı aynı şeyi söylemişti, Alya mavi değildi. İlk defa hiç tanımadığı birine içini dökmüştü Alya. Hem pişmandı hem rahatlamıştı. Terk edildiği günden beri ilk defa böyle rahat hissediyordu. Peki Alya, gerçekten mavi olabilir miydi? Yoksa o çocuğun söyledikleri öylesine söylenmiş şeyler miydi? Sağlıklı düşünemiyordu Alya, sonunda siyah kalmaya devam etmeyi seçmişti...