Park Chanyeol ile bir şekilde güzel ve tehlikeli bir aşk masalının içine düşüverdik. Bir şekilde her şey güzel gitti. Her günümüz güllük gülistanlık geçti. Gizli gülümsemeler, gizli öpücükler ve en büyüğünden gizli bir aşk paylaştık. Çünkü yazar böyle olmasını istedi. Acıyı daha sonra yükledi. Acı duygusu ben Park Chanyeol'ün benim için tamamen bizi cehenneme götürecek bir hata olduğunu anladığımda içime kuruldu. Ona karşı içimde biriktirdiğim bütün güzel duyguların üzerine karabasan gibi çöktü acı. Ve Park Chanyeol uğrunda canımı harcayabileceğim tek insandı. Park Chanyeol'ün bana gökyüzüm demesinin bir sebebi olduğunu hiç düşünmemiştim. Bunu çok sonradan anladım. Park Chanyeol belki de sonumuzu gören tek insandı. En azından benim gökyüzü olacağımı en başından kestirmişti. Güzel masalımız gözyaşları içinde son buldu. Yazar kendini tuvalete kapattı bizim sonumuzu yazdıktan sonra. Klozetin kapağını kapatıp ağlayarak üzerine oturdu ve içinde tek bir merminin bulunduğu silahı boynuna dayadı. Kurtulma olasılığı yoktu. O gece iki el ateş sesi duyuldu.
4 parts