Tüm zifiri karanlığın tek aydınlatıcısı olan dolunay tepedeyken balkonda oturan küçük kız sulu gözlerini karanlık yüzünden derin bir uçurum gibi görünen yerden çekemiyordu. Hem ağlıyor, hem gülüyor, hemde düşünüyordu. Uyurken bile kabuslarının arasında düşünen bu küçük kız adından nefret ederdi. O anda da onu düşünüyordu. İnsanlardan tiksinirdi. Her zaman dışlanmıştı küçük kız. Dünya'dan değilde dışlanan gezegen olan Plüton'dan olduğunu düşünürdü hep. Dışlanan gezegenin dışlanan uzaylısı. Hayatını yalanlarla geçiren bu küçük kız hep korkardı. Farkında olmadan hayallerinde yaşardı. 

Dışlanan gezegenin dışlanan uzaylısı olan bu küçük kız son gözyaşlarını da o gün dökmüştü...

http://ask.fm/rabia_1903_rabia