✾

eski chati okudum, sabit olarak tekrardan JEY BEN SENİN ANANI GONDİKLİYİM.

"Çok korkuyorum, yapamam. Korkağım ben."

Tüm bedenimi mutsuzluk sardı. Burnumun büyüklüğünü de, dudaklarımın biçimini de beğenmedim. Babamın öldüğünü sanmıştım; gene de işte şu büyük, çirkin yuvarlak burunda yaşıyordu. Annem de ölmüştü fakat bu ince dudaklı ağızda sürdürüyordu yaşamını. Bense, yeni ayakkabı ve elbiselerimle hep aynı Firdevs'tim.

I don't care if it hurts, I wanna have control.

Rüzgar tenime değdiğinde ve kalbim tekrar teklediğinde.

Kaybolduğumuzda, varoluşun ne kadar boş olduğunu anlarız.

I'm worse at what I do best and for this gift I feel blessed.

Siz, benim bu dünyada içinde yaşamayı istediğim, yaşatmak istediğim o insansınız. Sizi doyurmak istiyorum, sizi kendi ellerimle beslemek ve yalnızca bununla doymak istiyorum. Sizi mutlu etmek istiyorum, sizin mutluluğunuzla mutlu olmak...

"Karanlık bir odada oturuyormuş gibi hissediyorum ben, sendeki bu yaşam arzusuna sahip değilim."

"Hani hep bir yuva aradık ya kendimize, hani evimizi hiç yuva olarak görmedik, hani birileri hep mezarlıklarda uyudu ya bu yüzden. Belki de hepimiz burada yanıldık ve kaplumbağalar haklıydı; yuvamız dört duvarı olan bir beton yığını ya da dizlerine yatmak istediğimiz anne babamız değildi... Kendi zihnimizin içindeydi daima ve biz de en çok bu yüzden kaçtık. Kafamızın içindeki düşünceler mahvetmedi mi bizi, herkesle savaşıp kendi kendimize yenilmedik mi?"