Bize verilen hayatlar bazen karanlıktır. Kimimizin annesi, kimimizin babası, kimimizin evi, kimimizin parası yoktur.. İşte bunlar yeter hayatlarımızı karartmaya. Ben hayal kurmayı renklere benzetiyorum. Karanlık olan hayatımıza her hayal kurdukça renkler değer. Bi bakmışız ki o karanlık hayatımız rengarenk oluvermiş. İşte ben bu yüzden yazıyorum. Belki milyonlar duymuycak sesimi ama duyurabildiğim her insanı hayal kurmayı öğreticeğime söz veriyorum. Unutmayın sadece gözlerinizi kapatın o karanlıkta bi sahne yaratın kendinize oynatın istediğiniz hayali. Hadi durmayın deneyin. Hayallerle zor, imkansız diye bir şey yoktur...
- Pınarbası, Izmir, Turkey
- JoinedMarch 30, 2015
- facebook: Elif's Facebook profile
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by Elif polat
- 1 Published Story
Bana Sevilmeyi Öğret
221
41
2
"Şş.." dedim fısıltıyla.
"Hı" dedi uykulu çıkan sesiyle.
"Ben seni çok seviyorum be...