Sign up to join the largest storytelling community
or
Stories by viata
güneşin hiç batmadığı bir yer
seni uçuracağım,
bir kış vaktinde
ellerin soğuğun ayazında
beyazlamış ve donmuşken
kanatlarımla saracağım
bir...
eskimeyen yenilik
xorossa
sen benim aşamadığım upuzun yolun ortasında durarak kanattırdın kendini çünkü bilirsin, bizim gibiler...
and she will miss you
wilhelmina;
sana aldığım ayakkabıları giymiyorsun artık, binlerce kez gördüğüm yüzünün ifadesi hiçsizliğe bür...