The Chapter 4

349 17 29
                                    

"Bomi..."naiiyak naming sabi lahat

2 days after

Medyo nagiging oki na din Si Bomi

Habang nag lalakad kami pababa dito sa hallway

Maraming students sa campus...Kaya agad kaming pumunta

Bomi's Pov

Nong nakisiksik kami sa mga students,nakita namin ang isang girl student

Na may saksak sa puso,napatingin ako sa third floor at nakita ko ang isang babaeng Naka white

Kaya agad akong tumakbo papuntan doon

"Bomi"rinig kong sigaw Ng mga kaibigan ko

Pag dating ko dito sa third floor,nakita ko ang babaeng Naka lutang

"Sino ka?Bakit palagi kang nagpapakita sa amin?sa akin?sino ka ba Talaga hah"pa sigaw kong tanong

"Bomi..."nagulat ako ng dumating si Luhan

"Sino ka ba talaga hah?sabihin mo sa akin"pagalit kong sabi

Nag tataka si Luhan Talaga Wala naman akong kausap,pero di niya nakikita yung nakikita ko

Pagkaharap nong multong babae sa akin

"Hinding Hindi ako titigil hanggat di kayo namamatay lahaaaaaaaaat"sigaw niya at nawala na siya

"Bomi,sinong kausap mo?"tanong ni Luhan

Tumakbo ako papuntang room,at naghalungkat sa mga cabinet

At nakita ko ang isang box,at umupo ako sa kama ko Saka binuksan ang box

Nakita ko ang isang picture ng babae na maganda,familiar na familiar siya sa akin

Nakita ko ang isang pinaghatiang picture,A-ako toh...Kinuha ko wallet ko at tinignan ang kalahati Ng pic

E-eun?Si eun yung palaging nag papakita sa akin,si Eun,Si Eun ang dati kong kaibigan dito sa university na toh

Pa-patay na siya?Pero bakit?Biglang napatulo Luha ko

"Bomi,gwanchnha?"tanong ni Luhan

"Hinding Hindi siya titigil hanggat di niya ako mapapatay..."sagot ko

"Anong ibig mong sabihin?"tanong niya

"Sasabihin ko sayo,mamayang 11 p.m sa dorm niyo mag tipon Tipon tayo sabihin mo sa barkada..."sabi ko at tumakbo palabas

Pumunta ako sa library,at hinanap ang year book 2012 yun yung year na nag aaral ako dito kasama si Eun

At nong nahanap ko yung year book,biglang gumalaw lahat Ng bookshelves at natumba ang lahat Ng libro

"Eun...Alam kong ikaw yan,Eun Tama na...marami ka ng napatay na mga students"sigaw ko

At nagpakita siya sa akin at bigla niya akong sinakal

"Hindi mo alam kung ano ang nangyare sa akin,akala ko kaibigan kita Pero iniwan mo ako"pagalit niyang sabi

"E-eun,Mi-minahal ki--"someone cut me off

"Bomi..."rinig kong sigaw ni Kris,at binitawan ako ni Eun

Lumapit sa akin si Kris

"Kung sino ka man,please Tama na"paki usap ni Kris Kay eun(Pero di niya nakikita)

Pinatayo ako ni Kris...

Lalabas na sana kami Ng nai-hangin Si Kris palabas

Ako nalock-an sa library

"Kris-ah,Kris-ah"sigaw ko habang kumakatok sa may pinto Ng library

Humarap ako sa may mga bookshelves

"Eun Tama na,nag mamakaawa ako sayo...Ako na lang"naiiyak kong sabi

Hindi ko nakita may tumamang blade sa tagiliran ko,Pero biglang nag bukas yung pinto

"Bomi..."sabi ni Kris-ah"Dinudugo ka...Dadalhin kita sa hospital"taranta akong binuhat ni Kris

9 p.m na non

Habang tumatakbo Si Kris palabas ng campus kasama ako

Biglang nag sarado yung gate...Kaya binaba Muna ako ni Kris ah kinalog yung gate

"Kris...Tama na,dalhin mo na lang ako sa dorm namin,magagamot naman toh e"paki usap ko

Di na nakapag salita Si Kris at dinala ako sa dorm namin

Suho's Pov

"Oki na siya,kailangan niya lang Muna mag pahinga"sabi ko,tulog Si Bomi

Lalabas na sana kami Ng EXO Ng biglang nag salita Si Bomi

"Wa-wag kayong lalabas,nag babantay siya...Mag stay na lang kayo dito"paki usap ni Bomi

Nag tinginan kaming mag kakaibigan

Dahan dahan umupo si Bomi,habang hawak tagiliran niya

"Kasalanan ko lahat Ng nangyayare na toh"sabi niya

"Anong ibig mong sabihin?"takang tanong ni Chorong

"Kaibigan ko ang nag mumulto at pumapatay sa mga student,hinding Hindi siya titigil hanggat di niya ako napapatay"explain ko

"Pe--"Bomi cut us off

"Kaya wag na wag kayong lalabas,kung lalabas kayo dapat kasama niyo ang isa't isa or ako,dahil ako lang kailangan ni Eun"sabi niya

Wala na kaming nagawa kundi pakinggan siya

Room 365[Exo Horror Story]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon