Ann'in Dedikodu Defteri

2. Sayfa

Bu arada şaka maka medyada kitaptaki gibi Jeff Ray ve Offy var sjsjjhdhxnxn

Buyrun okuyun yavrularım

**

Sana günlük mü desem defter mi?

Her ne haltsan işte, bugün ilk sayfadaki dedikoduyu biraz daha araştırdım ve gördüklerim efsane!

Sabahın köründe adım sesleriyle uyandım, hava daha aydınlanmamıştı fakat birileri uyanıktı. Bu sesi yapanın Smile dog olduğunu var sayıp uyumaya dalıcaktım ki fısıldaşma sesi duydum. Bu şansı kaçırmak aptallık olurdu bu yüzden ekstra sessiz olup parmak uçlarımda yürüdüm, ve kafamı dikkatlice kapıya dayadım.

Fısıltılar o kadar sessizdi ki anlamlı cümleler oluşturamıyordum, adım sesleri odama yaklaşıyordu, normalde başka biri olsa panik yapardı fakat ben sakin ama hızlı adımlarla yatağıma yerleşip usulca başımı yastığa koydum. Odamın kapısının açıldığını hissettim, giren kişi üstün bir sessizlikle açmıştı kapıyı.

Ne olur ne olmaz diye bir elimde sakinleştirici iğne tutuyordum. Nefesimi elimden geldiğince düzene soktum, karşımdaki kişi uyuduğumu düşünmeliydi. Kapıyı açan kişi sessiz ama tedirgin adımlara yatağımın başına geldi, kalp atışlarımı yatıştırıp zihnimi boşalttım. Yatağımın başındaki kişi suratıma kadar eğildi, nefesini suratımda hissedebiliyordum, kalitesiz parfüm kokusu ve tüm suratıma yayılan sigara kokulu nefes sayesinde bu kişinin Offenderman olduğunu anlamam uzun sürmemişti.

Eğer uyanmazsam inandırıcılığını kaybedeceği için gözlerimi hızla açıp elimdeki iğneyi ona savurdum. Fakat uzuvu bunu engelledi,

"Ne istiyorsun? Odama izinsiz girme demedim mi ben sana?"

"Sadece odandan bir ses duydum, belki uyanıksındır diye kontrol edeyim dedim."

"Neden kontrol etme gereği duydun peki? Birşey mi saklıyorsun?"

Her zaman ki şüpheci halimi takındım, normalde nasılsam o şekilde davranmalıydım, ne eksik ve ne fazla.

"Her zaman olduğu gibi entrikaya açsın."

Gözlerimi devirip ayağı kalktım, onu paltosundan tutup kapıma sürükledim. Ah hayır onu kıpırdatacak kadar güçlü değilim, sadece o sürüklenmeyi kabul etti diyelim.

"Beni rahatsız etme, ayrıca bu saatte evin içinde gezme! Uyanık olmadıkları zaman oluşan sessizlik huzur verici."

İnandırıcı olduğuna emin olduğum bu yalandan sonra kapıyı suratına kapattım.

Bu olaydan sonraki 3 gün daha dikkatli davranıyordu Jeff'in etrafında, fakat benden gerçeği saklamak Ray'i abazalıktan vazgeçirmekten daha zor.

4. Gün şans eseri o ve Jeff'in konuşmasına denk geldim.

"Evet biliyorum çok güzelim."

"Güllerim sana çok yakışabilir, ister misin?"

"Gülleri severim aslında.."

Vay kaşar Jeff vaay.

"Ama bu soruyu sonraya sakla."

Ha?

Jeff Offy'nin yanından ayrılıp eve girdi, Offenderman ise her zamanki çapkın sırıtışını yapmıştı. Aslında onlar gibi fesatça düşününce sonra derken 'bu gece' demek istediğini anlamak zor değildi.

Jeff'in peşinden eve girdim, o mutfağa girince tahta zemindeki topuklu ayakkabımın sesini yumuşattım. Nasıl olsa bu evde bir sürü kişi yaşıyor, bu gürültünün arasında topuklularımı duyması artık daha zor.

Jeff'in arkasından mutfağa Ray girdi, kafamı hafifçe içeri uzatıp olanlara baktım. Ray Jeff'e arkadan sarılmış duruyordu, Jeff'in canı acıyormuş gibi bir hali vardı, Ray kendini bastırınca Jeff garip bir ses çıkarıp poposunu tuttu. Poposu acıyordu muhtemelen, Jeff Ray'den uzaklaştı ve o şekilde konuşmaya başladı. Ray'in ifadesine bakarsak Jeff'in poposuna bunu Ray yapmamıştı, ah... Ya bunu Offenderman yaptıysa? Flört etmeleri ve sonraya sakla demesi bu teorimi daha olağan kılıyordu.. ve sondaki o sırıtış? Ah bu ev tam olarak bir entrika!

İşte bunlar olanlar, bu olayı araştırmak beni daha canlı hissettiriyor! Teorim sence doğru mu?

**

Bu teori hakkında ne düşünüyorsunuz?

Evdeki herkes katil ve üstün yeteneklere sahip olduğu için Ann her an yakalanabilir, fakat Ann'de bir katil olduğu için çok iyi gizlenebilir...

Ayh beynim yandı! Neyse en azından Ay ayağım kaydı beni gördü, hapşırdım beni duydu, kaçamadım yakalandım, dala bastım dal kırıldı ve anladılar, gibi klişe sahneler olmayacak!

Öpüldünüz

Mwah ( ˘ ³˘)💜