The night we met I knew I needed you so.
"Tanıştığımız geceyi hatırlıyor musun Sehun? O gecede anlamıştım aslında ömrüm boyunca sana ihtiyaç duyduğumu."
Junmyeon sevgilisine yaklaştı ve ufak bir öpücük bahşetti küllü sarı saçlarının arasına.
"Çok güzeldin."
Sehun içtikleri şarabın, belki de Junmyeon'un dudaklarının verdiği sarhoşlukla gülümseyerek sevgilisine baktığında, sevgilisi anlamıştı onun demek istediği şeyi.
"Şimdi güzelimsin. Çok güzelsin ve güzel olduğun kadar benimsin. Benim olmak sana yakışıyor, daha güzel oluyorsun."
Junmyeon parmak uçlarını Sehun'un yanağında gezdirdi.
"Benim küçük bebeğim olduğun için şanslıyım."
Sehun Junmyeon'un elini kavradı ve işaret parmağını kendi dudaklarının üzerine getirdi.
Junmyeon onu ikiletmedi. Sevgilisinin yüzünü elleri arasına aldı ve ona yaklaşarak dudaklarını birleştirdi. Her şeyden, herkesten uzak bir öpücüktü bu. Her zamanki gibi, Junmyeon sevgilisini dünya üzerindeki en kırılgan, en güzel çiçekmişcesine öpüyordu.
^^^^^
Merhaba aşk bebekleri. Bu hikaye bir bölümden oluşmayacak ama uzun uzun bölümler de olmayacak.
Fazlasıyla sevdiğim bir şarkının uyarlaması gibi düşünebilirsiniz.
Sizleri seviyorum, umarım beğenirsiniz.
