Nagising ako ng wala si zane sa tabi ko. Tatayo na sana ako para hanapin sya ng bigla akong mapaupo. Shit, it hurts down there. Pinilit kong tumayo kahit masakit pa yong ano ko pero di ko talaga kaya, kaya nahiga nalang ako ulet.
Biglang bumukas ang pinto at niluwa nito si zane na may dalang breakfast. "Here, eat this. I know you can't walk," natatawang sabi ni zane.
"Di ka na makakaulet sige tawanan mo ko."
"Joke lang eh."
After kong kumain ay naligo na ko at nahiga ulet. Ayoko pang maglalakad.
Tinabihan lang ako ni zane at sabay kaming natulog.
---
Lumipas ang ilang buwan at 4 months pregnant na ko. Hindi pa namin alam ni zane kung anong gender ng baby namin, at ayaw din naman naming malaman. Gusto naming masurprise.
Namimili kami ngayon ng mga gamit ng baby namin. Naayos na din namin ang nursery room. We're really excited for our baby.
Ang kucute ng mga gamit kaya nawiwili ako katitingin.
Nang matapos kaming mamili ay inayos na namin ito sa nursery
room.8-months pregnant na pala si annica kaya sobrang laki na ng tiyan nya.
Wala kaming ibang magawa ni zane kaya nagluto kami ng makakain. Kung ano ano lang pinanonood namin sa yt na cooking tutorial. Wala kasi saming marunong magluto ni zane.
Wala pa kaming katulong dito sa bahay dahil sa susunod palang na linggo makakaluwas yong anak ni manang joy. At dahil wala pa kaming katulong, si zane muna ang gumagawa ng lahat ng gawaing bahay. Minsan tinatawanan ko nalang sya.
---
"Urghh zanee!!! di ka na talaga makakaisa sa kin! Walang hiya ka! leche kang depungal ka!" hoo di ko na kaya manganganak na ko.
Kanina pa ko hinga ng hinga ng malalim dahil wala pa kami sa hospital.
"Honey, kalma ka muna. Wait, malapit na tayo."
"Ughh zane di ko na kaya!"
Agad akong inasikaso ng mga nurse ng marating namin ang ospital.
"1, 2, 3, sige ma'am ire pa onti nalang malapit na po."
Hoooooo, di ko na kaya. Pinipilit kong umere ng matindi.
Nakahinga ako ng maluwag ng mailabas na ang baby. Pipikit ko na sana mata ko ng---, "ma'am may isa pa po. Kaya nyo yan. Sige ma'am ere pa."
Hayyyy ubos na ang lakas ko ng mailabas ang pangalawang baby.
Siguro pwede naman na akong magpahinga. Ipinikit ko na ang mata ko at hinayaan ang sarili kong makatulog.
Pagmulat ko ay inabot sakin ng isang nurse ang baby namin habang ang isa ay karga ni zane.
Napangiti ako ng makitang lalaki ang baby.
"Ang ganda ganda naman ng baby ko," nanggigigil na aniya ni zane, so I suppose the other one is a girl.
"Zane" tawag ko kaya napalingon agad sakin si zane na abala sa baby.
"Zhar, honey, tingnan mo. Akin na ang baby boy natin ng makita mo rin ang baby girl."
Inilapag ni zane ang sanggol na babae sa tabi ko at kinuha ang lalaking sanggol.
"Oh, ang gwapo gwapo din ng baby boy ko oh." pagkausap ni zane sa baby.
Hindi ko alam pero bigla akong nakaramdam ng tuwa. May anak na kami ni zane. I can say that I'm really blessed to have zane with me, plus the two blessings now in our life.
Wala na kong ibang hihilingin pa. I'm now satisfied and contented with what I have.
YOU ARE READING
Underneath the Moonlight
Teen FictionA love witnessed by the moon. A creation by @Pretty_Verde