Sa Susunod na Habang Buhay

Chapter 01

 "Hello? Good morning hon. Kumusta ka dyan? Kumakain ka ba ng tama sa oras? Baka nagd-diet ka na naman masyado ha? Alam mo naman na mahal pa rin kita kahit magmukha kang balyena."

"Hon, kalma. Isa-isa lang ang tanong." I laughed and continued, "I'm not doing very well here because I miss you. Yes, I'm eating properly—actually I'm eating a lot kaya don't worry. Remember? May taga-deliver ako ng food—si Reinier."

He fell silent. "Hon? You still there?" untag ko sa kanya. I heard him sigh.

"Yes, hon. I'm still here." Malamig niyang sagot sa'kin.

"Nagseselos ka na naman ba, Hon? Hmmm?" I asked teasingly.

"Eh kasi naman, Reinier na naman." Nagtatampo niyang sabi sa akin. I laughed again.

"Hon para ka namang tangek ih. Alam mo naman na may girlfriend na yung tao. At tsaka I'm here hindi para maghanap ng iba, okay? Nandito ako para mag-aral, for our future. Ikaw pa nga ang nangumbinsi sa'kin, right? Ikaw lang ang mahal ko, okay?"

I heard him sigh again. "I know, hon. It's just that..naninibago pa rin ako. It's been a year since nalayo ka sa akin pero hindi pa rin ako sanay hmp. Hinding-hindi talaga ako masasanay na wala ka rito sa tabi ko hngg." Natawa naman ako sa kanya.

"Hon, kakauwi ko palang dyan last month, nung Christmas, remember? Besides, uuwi naman ulit ako sa bakasyon eh. That is just four months away." pagco-comfort ko sa kanya.

"Four months?! But that is so tagal pa!" sabi niya while mimic-ing my voice. I silently laughed.

"Bwiset ka talaga! I don't talk like that!" kunwaring galit kong sabi sa kanya.

"Nye nye~ I don't talk like that~" he replied, clearly over-exaggerating my voice. Nagtawanan kaming dalawa sa kaabnoy-an ng lalaking 'to.

Nang humupa yung tawanan namin ay biglang "Hoooooon, uwi ka naaaa. AH! ALAM KO NA! Ako nalang kaya ang pumunta dyan?"

"Loko ka. Tapos ano? Iiwan mo studies mo dyan pati family mo? No thanks. Kurutin kita dyan eh"

*Warning: The following scenes are not suitable for young readers. You may skip this part and look for my note stating that you may continue reading the part. Read at your own risk.

"Iiiiihhhhh. Nami-miss ko na labi at dila mong malikoooot" malambing niyang sabi sa'kin. Haistt, ayan na naman siya eh. Nami-miss ko na nga tapos nagpapa-miss pa lalo.

"Hoy! Anong dila kong malikot? Ha? May makarinig nga dyan sa'yo!" masungit kong sagot.

  "Ano naman? Totoo naman hon! Ang sarap mo kaya humalik! Tsaka hindi dapat 'yan ikinakahiya. Ako kaya nagturo sa'yo humalik hmp."

"Gago! Manahimik ka nga dyan!"

"Bakit na naman hon? Hindi mo ba nami-miss yung MOMOL moments natin? Yung nakaupo ka sa hita ko tapos yung braso mo nakapulupot sa batok ko habang yung kamay ko nagtataas-baba galing sa braso mo, sa likod mo pababa sa matambok mong pwet tapos—"

"KINGINA CHRISTIAN YVAN ABARCA! ANG BIBIG MO!"

"Ano sa bibig ko? Miss mo na ba yung panghahalik nito dyan sa leeg mo pababa sa—"

"ISA! IBABABA KO 'TONG TAWAG NA 'TO" humalakhak siya sa sinabi ko. Bwiset! Pulang-pula na naman nito ang pisngi ko! GRRRR

"HAHAHAHAHA ikaw talaga hon joke lang naman eh. Nami-miss ko lang naman yung time na nandito ka sa kwarto ko—" Hindi ko na siya pinatapos at agad na ibinaba yung tawag. UGH!! Bwiset talaga 'yun!