Öncellikle merhaba,
Bu hikayeye başladığım ilk günü hatırlıyorum. Çok heycanlıydım. İlk hikayem değildi belki, ama benim için en önemli bir hikayeydi. İlk hikayemden daha çok ilkmiş gibi hissettiriyordu . Daha yeniydim buralarda. Hiç bir şey bilmiyordum. Arkadaş ortamım pek yoktu. Yazım yanlışlarım,noktalama işaretlerin ve betimlemelerim fazlaca yanlıştı. İlerledikçe kendimi geliştiririm diye düşünmüştüm. Öyle de oldu, sanırım.
Gelen okunmalar,oylamalar ve yorumlar beni çok mutlu ediyordu. Hala da öyle. Yazma isteğimi fazlaca ortaya çıkartıyordu. Zamanla okunma büyüdü. Yazma isteğim hala vardı. Zamanla tıkanmaya başladım. Bölümler aylar sonra kısa kısa olarak geliyordu. Bu hem beni hem de okuyanları sıkıyordu. İyice sıkıcı bir hal almaya başlamıştı. Yazma isteğim eksilmemişti. Ama ilham perilerin bana inat beynimi donduruyorlardı. Bir kaç kelimecik şeylerden başka bir şey çıkmıyordu. Silmeye karar verdim, olmadı. Okuyanları yüzüstü bırakamazdım. İçime sinmeyen bölümler yükledim. Aptal kafam, ikinci kitabı yazmayı bile kafamda kurmuştum. Yayınlamıştım hatta. Hala aptalca duruyor öyle.
Hala okuyananız var mı bilmiyorum. Ama hepinizden özür dileyerek bu kitabı bitiriyorum. Kafam tam toplu değil. Ama kısa olsa bile bir final yapacağım. 2.kitabı da sileceğim.
Okuyanlara, yorum yapanlara ve oylayanlara kocaman bir sarılma ve öpücük gönderiyorum. Çok teşekkür ederim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Black & White (Ziam Palik)
Random"Ve bir gün gelecek, siyah tüm içtenliģi ile beyazın masumluğuna kapılcak. İstese de istemese de..." Siyah'ın son cümlesi şu oldu; ''Ve siyah beyaza aşık oldu!''
