Black & White (Ziam Palik)

-2- Zayn's POV

Daha yeni olmasına rağmen 20+ okuyucu olması beni sevindirdi. Çok teşekkür ederim :) Ama yorum da yapın Lütfennn :)

İşini bitirip komidinin üzerindeki parayı alan kızı izlerken iç çektim. Hiçbir zaman kızlara ilgi duymamıştım. Kötü olarak bilindiğim için,eşc insellik ben de komik duruyordu. Şu filmlerde veya kitaplarda okuduğumuz kötü çocuk kızlara acı çektirmeye bayılırdı. Her gün farklı bir kızla yatar,onların düşüncelerini umursamazdı.

Ben de acı çektirmeyi severdim,duyguları asla önemsemezdim ama eğilimim kızlara değil erkeklere olmuştu hep. Tamam belki eş cinsel olduğumu kabul ettim edeli bir erkekle olmamıştım ama bu olduğumu değiştirmiyordu. Erken yaşta fark ettiğim için hala kendime lanetler ediyordum. Küçük aklımla bunu herkese söylemiştim. Çocuk aklı işte, bunu iyi bir şey sanmıştı. Eşcinsel olmak kötü bir şey değildi belki ama herkes böyle düşünmüyordu işte. Beni ailem kabul etmişti etmesine ama  insanların yargılı bakışlarını ne yaptıysam üzerimden atamamıştım.

Arkadaşım olmamıştı. Konuştuğum kişilerinde adlarını 'top, gay ,ibne' olarak çıkardıkları için ya benimle konuşmayı kesiyorlardı ya da okulu değiştiriyorlardı. Ben belki dayanmıştım. Ama Cameron dayanamamıştı. Benimle uzun bir süre konuşan kişi o olmuştu. Ama üstüne gidince herkes intihar etmişti. Kendini asmıştı. Ve sadece on üç yaşındaydı.

İleri ki zamanlarda öğrenmiştim ki Cameron'da eş cinseldi. İnsanların dediklerini kaldıramamıştı.

İşte insanlardan bu yüzden nefret ediyordum. Onlara acı çektirmek bu yüzden hobim işte. Onları ağlarken görmek bu yüzden yüzümde güller açmasına sebep oluyordu işte. Ben sadist değildim, insanlar fazla acımasızdı.

Ben bunları hak etmemiştim.

Cameron ölmeyi hak etmemişti.

Biz de insanız!

Şimdi ise bir grubum var. Liderim. Ben de dahil tamı tamına altı kişilik bir grup. 

Kötü işlerin adamı olmuştum, ben, Zayn Malik kötü işlerin adamıydım.

Küçükken bulduğu her gizli köşede ağlayan ben, kötü işlerin adamıydım.