Πως να εκδώσω το βιβλίο μου

Οι περισσότεροι συγγραφείς αποτυγχάνουν!

Αυτό το άρθρο έχει συναισθηματικό τόνο και περιγράφει λίγο πολύ πως κατέληξα να γίνω συγγραφέας. Η ιστορία πάει πίσω στο 2016, που τα πράγματα πήγαιναν καλά οικονομικά για μένα και τότε αποφάσισα να κάνω ένα startup ή αλλιώς νεοφυή επιχείρηση, η οποία χαρακτηρίζεται από υψηλό ρίσκο. Αν θυμάμαι καλά περίπου 93 με 98% των νεοφυών επιχειρήσεων αποτυγχάνουν. Σε αυτή την ιστορία δεν μας ενδιαφέρει τι ακριβώς έκανε ή θα έκανε αυτή η επιχείρηση, αλλά καταφέραμε εγώ και η ομάδα μου σε σύντομο χρονικό διάστημα να εξασφαλίσουμε συνολικά γύρω στα 60.000 ευρώ χρηματοδότηση και βάλαμε περίπου από δικά μας χρήματα άλλες 20.000 ευρώ. Μετά από σχεδόν δύο χρόνια δεν καταφέραμε ούτε προϊόν να βγάλουμε και κλείσαμε την εταιρεία.

Καθώς το 2018 έφτανε στο τέλος του και ήταν πέρα για πέρα καταθλιπτικό με την μία αποτυχία μετά την άλλη, αποφάσισα να μην ξανασχοληθώ με τον χώρο των επιχειρήσεων, τουλάχιστον όχι άμεσα. Σκέφτηκα όμως να ασχοληθώ με κάτι το οποίο πάντα μου άρεσε από την εφηβική μου ζωή και αυτό ήταν να γράφω ιστορίες. Έτσι λοιπόν αρχές του 2019 άρχισα να διαβάζω πώς μπορείς να γράψεις ένα βιβλίο και να το προωθήσεις. Αν και στόχος μου ήταν προφανώς θα βγάλω κάποια χρήματα, και μάλιστα είχα πίστη ότι κάποια χρήματα θα έβγαιναν στο τέλος, το βασικότερο ήταν να κάνω κάτι που μου άρεσε. Η συγγραφή αλλά και η προώθηση των βιβλίων μου είναι ένα από τα αγαπημένα μου καθημερινά χόμπι πλέον.

Πίσω στο όχι και τόσο μακρυνό 2019 όμως, ξεκίνησα να γράφω το πρώτο μου μυθιστόρημα που ήταν η απόλυτη πατάτα. Προς το τέλος του έτους όμως έγραψα μία τριλογία από νουβέλες και κάποιες άλλες σύντομες ιστορίες, για τις οποίες είμαι ακόμη περήφανος για το περιεχόμενο τους.

Με τα πολλά, δημοσίευσα το πρώτο μου βιβλίο, για την ακρίβεια την πρώτη νουβέλα στις 19 δεκεμβρίου του 19. Σημαδιακή ημερομηνία, μιας και ήταν και κοντά στα γενέθλια μου και κοντά στα Χριστούγεννα. Ήταν από τα καλύτερα δώρα που έκανα στον εαυτό μου. Επιτέλους πλέον ασχολιόμουν με κάτι που το γούσταρα πραγματικά.

Κλείνοντας λοιπόν ένα έτος και μερικές ημέρες, βλέπω πως τα πράγματα πήγαν όπως τα περίμενα, όχι όμως όπως ακριβώς θα τα ήθελα.

Αυτό που θέλω να τονίσω, είναι πως σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα είδα αρκετούς συγγραφείς να πάνε και να έρχονται. Μόλις σε ένα έτος!

Θα μου πεις τώρα για ποιο λόγο έκανες την εισαγωγή με τις startup; Πού κολλάνε με τα βιβλία; Η απάντησή μου είναι πως η νεοφυής επιχειρηματικότητα και ο χώρος της συγγραφής έχουν πάρα πολλά κοινά. Δυστυχώς ή ευτυχώς, η συγγραφή είναι συνυφασμένη με την λέξη αποτυχία σε μεγάλο βαθμό όπως και οι startup, μιας και οι περισσότεροι συγγραφείς, για την ακρίβεια 80% των συγγραφέων που έχουν δημοσιεύσει κάποιο βιβλίο, τα παρατάνε πριν καν φτάσουν να δημοσιεύσουν το τρίτο. Αν σκεφτούμε και όλους αυτούς τους συγγραφείς έξω οι οποίοι δεν έχουν καταφέρει να δημοσιεύσουν ούτε ένα, τότε τα πράγματα φαίνονται ακόμη πιο καταθλιπτικά. Από αυτούς τώρα που επιμένουν, μόλις ένα 10% φτάνει να γράψει έξι βιβλία και άλλο ένα 5% φτάνει στα 12. Αυτά είναι στατιστικά από τις ΗΠΑ, για την Ελλάδα δεν υπάρχουν, αλλά μάλλον είμαστε τα ίδια και χειρότερα.

Βέβαια τώρα θα μου πεις, 12 βιβλία δεν είναι και λίγο. Η απάντησή μου είναι ότι για να καταφέρεις να ζήσεις αποκλειστικά από την συγγραφή πρέπει να γράφεις τουλάχιστον έξι μυθιστορήματα το έτος αν πρόκειται για αποκλειστική ενασχόληση. Τουλάχιστον αυτή τη στιγμή εγώ, θα χρειαζόμουν να γράφω τόσα περίπου για να έχω έναν ικανοποιητικό μισθό στην ελλάδα. Και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που ζω Ελλάδα, γιατί αν σκεφτείς πως ένας Αμερικάνος πρέπει να γράψει πολύ περισσότερα, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα.

Αν σκεφτεί λοιπόν κάνεις πόσο δύσκολο είναι να τελειώσεις ένα βιβλίο, να βρεις κάποιον εκδότη ο οποίος θα είναι διατεθειμένος να στο χρηματοδοτήσει και να βγάλεις χρήματα από αυτό, τότε κάθε φορά μου έρχεται στο μυαλό πως το να είσαι συγγραφέας, είναι σαν να είσαι entrepreneur. Αν καταφέρεις να ζήσεις από την συγγραφή, μάλλον έχεις αποκτήσεις δεξιότητες που ελάχιστοι έχουν.

Και για αυτό όσοι προσπαθούμε, πρέπει να είμαστε περήφανοι!

Η συγγραφή είναι δύσκολη, η έκδοση ακόμη περισσότερο, και χρειάζεται αρκετά χρόνια για να αξιολογήσεις αν κάποιος είναι ή θα γίνει επιτυχημένος συγγραφέας. Πραγματικά έχασα το μέτρημα με τις φορές που σκέφτηκα μέσα στο 2020 να τα παρατήσω.

Αν και είμαστε κοντά στο τέλος του έτους, διαπιστώνω πως έγραψα ένα σχετικά καταθλιπτικό άρθρο. Παρόλα αυτά, κοιτάζοντας στο τι πέτυχα μέχρι τώρα, έχω ένα αίσθημα αισιοδοξίας που πέτυχα τους στόχους μου και ελπίζω μέσα στο 2021,να πετύχω ακόμη περισσότερα.

Όπως και να χει, σας ευχαριστώ πού ήσασταν μαζί μου σε όλο αυτό το συγγραφικό ταξίδι!