LOVE YOU FROM THE PAST

Kabanata 8

Nakatulog agad ako ng ihatid ako ni Edward sa kwarto ko, tanghali na ako gumisising agad akong nag ayos sa lumabas kwarto ko saka nag tungo papuntang hapagkainan.

Patuloy ako sa pag pasok ng hapag sa hindi inaasahan nandoon si Edward na ito habang kumakain ng almusal nito. Agad naman ito napatay sa kinauupuan saka inaluk ng isang upuan para makakain din ako sa hindi inaasahan ay pinag salinan ako nito ng kanin saka ulam sa pingan ko.

"Kumain kana Kuring," sabi nito sakin saka pinag patuloy ang pag kain nito.

Hindi ko alam kong ano ang magiging reaksyon sa ginwa nito pero nag dulot ito ng saya sa puso ko. Kinuha ko ang kutsara at tinidor ko saka nagsimulang kumain ng agahan namin, walang isa man ang umimik saa amin tangin ang ma ririnig mo lang ay ang tunog ng mga kubyertos.

Nang matapos kaming kumain ay niyaya akong mag lakad-lakad ni Edward sumama naman ako sa kanya at nag tungo kami sa makahoy na bahagi ng lugar nila Danna.

"Kamusta pala ang tulog mo Kuring?" naong nito sa akin.

"Okay naman naka tulog agad ako ng ihatid mo ako sa kwarto ko, ikaw kamust naman ang tulog mo Edward?" balik kong tanong sa kanya.

"Okay din natulog din agad ako pag balik ko ng kwarto ko Kuring," sabot nito.

Hindi nako naka sagot pa at nag patuloy lang kami sa pag lalakad namin. Sakto lang ang tama ng sikat ng araw dahil nadin sa madabong na mga dahon ng mga puno kong kaya hidi masyadong masakit sa balat ang sikat ng araw. Napadpad kami sa isang malapit na sapa may tulay doon at tinatahak ito ngayon namin ni Edward inabut nya sakin ang isa nitong kamay mapara alalayan ako sa pag tawid ko.

Nilibot ko ang ang paningin ko sa paligid at parang napaka pamilyar nito sa akin patuloy lang kami sa pag tawid ng tulay hangang sa umabot kami ng kabilang dulo nito.

"Natatandaan mo ba nag lugar na ito Querien?" tanong nito sakin.

"Medyo Edward parang pamilyar ang lugar na ito sa akin nginit hindi pa naman ako naka punta mangin sa mga alaalaa ay hindi ko na tandaan na naka punta na ba ako dito o hindi pa." sagot ko sa kanya.

Naunang lumakad ito sakin at nagtundo ito sa isang mahabang upuan na bakal na malapit sa isang malaking balon.

"Maupo muna tayo dito Querien," sabi nito saka sabay kaming umupo doon.

"Hindi mo ba talaga na aalala ang lugar nato Querien? umiling ako bilang sagot sa kanya. "Siguro ay sa ating dalawa ay ako lang ang nakaka alala ng mga nakararaan natin ngunit nag sa kabila noon ay nag papasalamat ako na kahit maka limot man ang puso mo'y sya namang hindi makalimot ng puso mo at na aalala padin ako nito." sabi nito sakin.

"Pag pasensyahan mo na ako Edward hindi ko alam kong ano ang dapat kong gawin o dapat na maalaala sa ngayon ang tanging lang sa akin ay ang mga pamilyar na nararamdan ko ang nag papaalala sa akin ng mga nakaraan natin." sabi ko sa kanya. Kita ko sa mukha nito ang pag dismaya at ang lungkot sa mga mata ni Edward.

"Tulongan mo akong makaalala Edward," sabi ko saka hinawakan ito sa isa nyang kamay.

"Kung gayon ay galakat akong tulongan kang maka alala Querien hangang sa abot ng aking ma kakaya ay ipapaalala ko sayo ang lahat lahat sa atin." sabi nito saka ngumito ito sa akin at ganon din ako sakanya.

Nag simulang mag kwento si Edward tungkol sa amin mula ng pag ka bata at hangang sa pag laki namin nakikinig lang ako sa kanya na parang bata bawat sa lita nito'y pumapasok lahat sa isip ko wala akong pinapalampas na kahit anong detayle na nariring ko lahat yon ang pinapakinggan ko gusto kong maalala ang lahat sa amin at kong paano na uwi ang pag mamahalan namin nong unang panahon sa pag hihiwalayan at kong ano ang rason kong bakit pa namin kay langan bumalik sa ganitong panahon at mag kita muli sa ibang panahon at ibang pag katao at ibang pag kakataon.