Hisoka ve Sen 2

Pt2: Yaketseku

Gözlerini açtığında çocuk odası eşyalarıyla dolu bir yere gelmiştin. Bir yatakta uyanmıştın. Yanında üstüne malzemeler yığılmış ve tamamen bantlanmış bir dolap vardı. Aynı şekilde büyük bir çekmece de üstüne yığınla eşyalar doluydu ve asla hiçbir çekmece açılmıyordu. Oda büyük olmasına rağmen bir sürü eşya vardı. Bu odada hareket edecek alanı azaltıyordu. Öncelikle nerde olduğunu anlamak için pencere aradın ama çok yukarıdaki birkaç delikten başka bir şey yoktu. Oraya ulaşmak için eşyaları kullanacaktın ama hepsi birbirine bağlıydı bu da onları kaldıramayacağın kadar ağır yapıyordu. Acıkmıştın. Belki yemek bulamam diye enerjini boşa harcamamak için yatağa oturmaya devam ettin. Baya bir zaman geçmişti. Enerjini harcamamak mantıklı bir seçim olsa da tüm zaman boyunca böyle duramazdın. Ayağa kalktın. Pencere ararken gördüğün kapıya doğru bağırdın 'HEY! KİMSE VAR MI?' ses gelmedi 'HEEEEY-' Kapı açıldı ve içerden Hisoka çıktı 'Geldim meraklanma arkadaşım!' Arkadaşın değilim deyip inat etmek mantıksız olurdu. 'Neler oluyor? Ben neden buradayım?' 'Dedim ya, bana yardım edeceksin!' 'Ne yardımı?' Yatağa gidip ellerini kafasının arkasında birleştirerek uzandı. 'Sakin ol kukla, onu biraz daha sonra anlatacağım. Şimdi bakalım sen uygun musun? Aslında ben yanlış kişiyi seçmem ama gene de tedbiren bekleyeceğim.' Kapının açık olduğunun farkına vardın. Bu çok basit bir seçenekti. Böylesi bir yanlış yapacak birine benzemiyordu. Ayrıca çıkarsan daha iyi şeyler olacağına garantin yoktu. 'Ahh evet bu saçmalığı yapmayacağını biliyordum ahahah. İşte yemeğin.' Deyip bir poşet uzattı. Aldın ve odadan çıktı. Yemek sorunu olmayacağa benziyordu bu yüzden oturmana gerek yoktu. Eşyaları incelemeye başladın. Yatak, dolap, çekmeceler, çalışma masası, hepsi birbiriyle uyumluydu bir çocuk odası takımı olmalıydı. Dolap üstüne bakamayacağın kadar uzundu. Önünde ise sadece bir ayna varı ama bantlar aynayı bulanıklaştırıyordu. İki çekmecenin sana yakın olan ilkine yaklaştın. Defterler, kalemler, oyun kolları, kulaklıklar kısaca bir gencin sahip olabileceği çoğu şey üste bantlanmıştı. Bu durum seni kokuttu çünkü eğer bu eşyalar birininse, ona iyi şeyler olmamış olması muhtemeldi. Diğer çekmeceye yöneldin. Bir fotoğraf albümü bantlı çekmecenin üstünde duruyordu. Bant çok sertti. Elinle açman olanaksızdı. Yatağın alt tarafındaki demir süsler, hepsi X şeklinde 3 tanesi yatağın yanına süs olarak yerleştirilmişti. Bunlardan birini biraz uğraştırıcı olsa da söktün. Kenarları sivri değildi bu yüzden açılı bir şekilde duvara sürtmeye başladın. Ucunu sivriltmek biraz zaman alsa da yapmıştın. Gidip bandı arka tarafından açtın. Yine de güç uygulaman gerekti açarken. Ama sonunda ufak bir yerden açabilmiştin. Elini oradan geçirip albümü çektin. Az sayfalı, kırmızı kapaklı, üstünde 'Yaketseku 2018-2019' yazan bir albümdü. Karıştırdığında gördüğün fotoğrafların hepsinde bulunan erkek çocuğun bu Yaketseku olması gerektiğini düşündün. İlk sayfalar tamamen 2018 yazan fotoğraflarıyla doluydu. Okul fotoğrafları, piknik, aile fotoğrafları... İlerleyince bir sayfaya kocaman 2019 yazılmıştı. Bir sonraki sayfada ise toplu bir okul resminin altına 'Lise'nin birinci günü' yazıyordu. Muhtemelen sınıfıyla olan bir fotoğraf, dedin. Buranın hangi okul olduğunu bakmak için dikkatle bakarken birini gördün. Yaketseku'nın önünde SEN DURUYORDUN.