Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"en son öğrendiğin performansı yapar mısın?"
"elbette"
İlk ders. Doyoung'a yardım etmem gerekiyor. Aramızda berbat bir sessizlik var. Düzeltmeye çalışsam da geçmiyor.
Piste çıkıyor. Pozisyonunu alıyor. Ve forever çalmaya başlıyor.
Ve içimdeki tüm parçalar kalbime batıyor.
Saçları kuş tüyleri gibi zarifçe süzülüyor. Elindeki gümüş yüzük arada ışık sebebiyle yansıma yapıyor. Gözlerine mor ve beyaz ışıklar yansıma yapıyor, galaksi gibi gözüküyor. Vücudu kendini tamamen ritme bırakıyor.
Annem eskiden bana bir hikaye anlatmıştı. Gerçekliğini hiçbir zaman sorgulamadım. Çünkü bazı şeyler tadında kalmalıdır. Gerçek olmamasına inanamazdım. Annem bir gece beni kucağında tutarken tavuskuşları renkleriyle hipnotize eder demişti. İlk izlediğim belgeselde ekrana büyülenmiş gibi bakmış, o yeşil ve maviden oluşan tüylerin içinde kaybolmuştum.
Kim Doyoung bir tavuskuşu gibiydi benim için. Ve ben onun büyüsü hakkındaki gerçeği öğrenmek için kendimi hazır hissetmiyordum.
Elleri, yüzü, taktığı yüzüğü, sıcak gülümsemesi, ses tonu, bakışları. O kadar güzeldi ki bunları nasıl anlatacağımı, ne diyeceğimi, ne edeceğimi bilemiyordum.
İlk dönüşünü başarıyla yaptı.
Ama ikinci zıplayışında yere düştü.
Ve on an benim tüm kalbim de yere düştü.
Yılın ilk bölümü çok kısa oldu özür dilerim AMA YİRMİ BİR DAKİKA SONRA SINAVIM VAR VE AKŞAM DAHA UZUN BİR BÖLÜMLE GELECEĞİM! Geçiş bölümü oluversin <3
