No26/Karantina/3391 km Birleşim kitabı

Kırıldın mı?

—Mine ne diyosun sen¡!?¿. Dedim. Ona inanamayarak.

—Çok eminim, dedi Mine kabin sırası gelmişti. Hemen giyinip yanlarına gittik. Bi anda Onur'da var mıdır böyle şey? Diye düşündüm sonra saçmalama malmısın diyip iç sesimi susturdum.
(Onur'un anlatımıyla)

Denizden çıkmıştık. Egeyle ben üstümüzü değiştiriyorduk. Efe ise telefonunu Mine'den almaya gitmişti. Ama hâlâ gelmemişti. Sonra Zeynepler görüş alanıma girdi. Çok güzeldi yine...
Sonra Mine bize şaşkınlıkla soru sordu:

—E-efe nerde?

—O senden telefonunu almaya gelmedi mi? Dedim bu sefer ben şaşırarak.
Eee nereye gitti bu çocuk. Sonra Efe yanımıza yaklaştığını gördük. Morali baya bozuk ve yüzünde anlamsız bir sinir vardı.
Başımı "Ne oldu?" Anlamında salladım.
Kaşıyla önemsiz bir ifadeyle karşılık verdi.    Acaba yapacağı teklifden mi şüpheleniyordu.Sonra kolumda bir el hissetim. Zeynep kolumu tutarak:

— Onur bişey konuşabilir miyiz? Dedi bana kısık sesle.
— Tamam, güzelim hadi gel. Onunla bir banka doğru ilerlediğimizde bana biraz korkarak bakıyordu.

—Güzelim,bir şey mi var? Dedim. Onu kendime döndürerek.

—Yok.. yani, evet .. var. Dedi duraksayarak.

—Ne var? Dedim

—Mine, Efe'den şüpheleniyor... 

(Yazarın anlatımıyla)

— N-ne konuda? Dedi Onur kekeleyerek.

—Onu sevmediğini sanıyor. Dedi Zeynep  sanki Onur'un gözlerinin en dibindeki duygu görmek istercesine...
Onur ise şoktaydı. Nasıl böyle bişey düşünmüştü. Efe'nin tüm hayranları onu izlerken Efe'nin sadece Mine'ye bakması...

Efe,duymuştu..
Özellikle tamda teklif edeceği zamanda Ama canından çok sevdiği kızın onun hakkında böyle düşünmesi,hissetmesi onu bitirmişti...

Onur üzüntüyle fısıldamaya başladı sanki olayı yeni çözüyormuş gibi:
— Siz bu olayı kabinin orda konuştunuz, Efe Mine'den telefonu almaya geldi ve duydu.

—Ne! Efe bizi duydu mu?
Dedi Zeynep şok içeren bir sesle.

—Büyük ihtimalle ve o yüzden morali bozuk. Dedi Onur...

(Zeynep'in anlatımıyla)

Allahım nolur,nolur Efe bizi duymamış olsun. Hemen Minelerin yanına ilerledik. Onur belimden tutuyodu.

—Güzelim, üşüyor musun? Dedi Onur.

—Hıh, diye olumsuz ifade verdim.

—Tamam, üşüme.. Diyince içimden bi anda gülmek geldi. Ve kahkaha attım.

—Neden güldün? Dedi bana kaşlarını çatarak.

—Hiç,öylesine.. dedim omuz silkerek.
Başını salladı. Ve uzunca bana baktı.

—Çok güzelsin Zeynep, aklımın hayalimin alamayacağı kadar güzelsin,büyülenmiş bir fısıldamayla...

Efe, Mine; İzmir ve Ege' de orda oturuyorlardı. Efe çok dalgındı.

—Zeynep Mine'yi yanımıza çağırır mısın? Dedi Onur bana bakarak. Dudaklarımı merakla aralarken:

—Nedenini sorma.. Dedi bana ikna edici bir tavırla.

—Pekii.. Dedim ve Mine'nin yanına ilerledim. Çok dalgındı oda Efe gibi.. 

—Mine bir gelir misin? Dedim. O an Efe hızır gibi hemen sordu

—Nereye? Dedi tek kaşı havada bir şekilde..

— Bir yere değil biraz konuşucağız. Dedim yumuşak bir şekilde.
Başını sallayıp önüne döndü.
Mine hemen ayağa kalktı

—Hadi konuşalım. Dedi ve beni takip etmeye başladı.

— Mine sana hemen acil bir şey söyleyeceğim. Dedi Onur aceleci bir sesle.

—Tamam, söyle. Dedi Mine dalgın bir şekilde ben ise sadece onları dinliyordum. 

— Efe... Dedi ve uzun süre duraksadı.

—Efe ne ? Dedi Mine merakla.

— Mine Efe sana evlenme teklifi edicekti. Ama sizi duydu.

—Ne?!  Dedi gözlerinden yaşlar akarken.
Direk arkasını döndü. Ve Efe' ye doğru koşar adımlarla ilerledi.  Efe Mine'yi böyle görünce direk manalı bir şekilde Onur'a baktı Onur ise tepkisiz kaldı...

—Efe b-ben özür dilerim.
Efe dolu gözlerini,Mine'nin ağlayan gözlerine dikti.  Ve cevap vermedi sonra  Mine sordu üzgün bir sesle:

— Kırıldın mı?

Evet canlarım buda bu kadardı..
Beni takip etmeyi unutmayın!!
Bölümü lütfen oylayın ve yorum yapın..

SİZLERİ ÇOK SEVİYORUM🖤🖤