YEĞEN.

942 22 4
                                    

—Asıl dertleri bensem ben hallederim Onur. Bana sert bi bakış attı Onur, dudaklarını araladı.

—Zeynep,beni tanıyosun bu konularda ki tepkimide,defalarca tekrarlatma bu yüzden.
Sinirlenmiştim.

—Onur sen kendi ağzınla diyosun ASIL DERTLERİ BENİM. Diye bağırdım Onur bu sefer cidden sinirlenmişti ama sakin olmaya çalıştı.

—Zeynep biz gidelim. Dedi İzmir. Kafamı salladım onlara ve gittiler.
Onur yanıma geldi yüzümü avuçlarının içine aldı..

—Güzelim,bak nolur beni dinle bu sefer. Yapamazdım onları tehlikeye atamazdım. Ama başımı evet anlamında salladım.

—Tamam mı güzelim?

—Tamam. Kısa ve net bir cümle ağzımdan tekdüze bir şekilde çıktı.
Bana daha da yaklaştı.

—Çok güzelsin..
Her zamanki lafı.

—Teşekkür ederim. Dedim yine tekdüze bir şekilde.

Güldü ve tek kaşını havaya kaldırdı.

—Teşekkür mü edersin? Hafifçe güldü. Ben gülmedim çünkü ne yapcağımı biliyodum.

—Güzelim ben gidiyorum.

—Nereye? Dışarı mı?
Hayır hayır lütfen dışarı olmasın! Tüm planım suya düşerdi.

—Yok,Geceye bakıcam,belki aşağı indirim.

—Tamam. Dedim ve mutfağa gittim su içmek için. Sonra her zaman ki gibi arkmadan sarıldı.

—Güzelim,neden soğuk davranıyorsun. Anlamıştı heralde durumu düzeltmeliydim.

—Yoo ne alaka, dedim ve yanağından öptüm.
—Hadi sen git sevgilim. Başını salladı. Kapıya yönelirken. Hardal rengi beresiyle şişme siyah montunu alıp onun yanına gittim.

—Onur,dur üşürsün.
Montunu giydi.Bende beresini takıp gözlerine baktım son defa..
Beresini taktıktan sonra eğilip burnumdan öptü,bende ona sarıldım.

—Aa Zeynep bu ne vedalaşırmış gibi! Dedi Onur gülerek. Hafif gülümsedim. Zaten vedalaşıyorduk ama bundan Onurun haberi yoktu sadece...

Onur gitti. Ben kapıyı kapattım. Ve odaya gidip Enderin telefonunu buldum. Ve hemen orda Erdemi buldum ve yazmaya başladım.

—Ben Zeynep.
Ve hemen mesaj geldi.

—Tamam,hemen gönderdiğim konuma gel.

—Tamam. Yazdım ve gönderdim.

Hemen montumu telefonumu ve Enderin telefonu alıp kapıya yöneldim ama geri döndüm evi baştan sona gezdim anılar birbir aklıma geldi..

Evden çıktım. Ve taksi durdurdum. Bindim ve konuma gittim. İlerledim Ve...
                          ONUR...

Umarım beğenirsiniz

 No26/Karantina/3391 km Birleşim kitabıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin