Her?Oh please!

Διαθηκη

Έβαλα όλη μου την δύναμη όλη μου την θέληση όλο μου το είναι και τσιριξα στην προσπάθεια μιυ να νικήσω την δάφνη το φως μου γρήγορα κατασπάραξε αυτό της δάφνης και πλέον ήμασταν πενήντα πενήντα αλλά η σημαία ερχόταν σε εμένα
Δ:Τι;!
Ήμουν έτοιμη να την χτυπήσω όταν η Δάφνη μαζί με την πέτρα σωριάστηκε
Ν:Έλα μου!
Φωναξα ξαφνιασμένη με ένα γελιο ύφος για κάποια που βρισκόταν στην μέση ενός πολέμου...πλησίασα εκεί επιφυλακτικά
Η Δάφνη ήταν νεκρή!
Μακ:Δεν ήταν η εκλεκτή!
Όλοι οι θανατοφαγοι έφυγαν και τηλεμεταφερονταν αλλά στην προσπάθεια τους να εξαφανιστούν τα άσπρα φώτα τα δικά μας τους έπιαναν
Α:Καλή ζωή στο Αζκαμπαν!
Όλοι γέλασαν και χάρηκαν ο πόλεμος είχε τελειώσει αλλά εγώ δεν μπορουσα να πάρω να μάτια μου από την πέτρα ήμουν στα γόνατα
Α:Νανσυ!
Ν:Ναι
Α:Τελείωσε Νικήσαμε
Είπε περιφανα
Ν:Νιώθει κανένας άλλος μεγάλη έλξη προς αυτήν την πέτρα
Α:όχι είναι μια πέτρα!
Σ:Τι έλξη να νιώθει κάνει σε πέτρα!
Το χέρι μου κατευθύνθηκε προς την πέτρα και τα δάχτυλα μου χωρίς να τα ελέγχω την χάιδεψαν
Σ:Νανσυ!
Στο τέλος κατέληξα να την πιάνω ένιωσα ένα ρίγος και κοίταξα γύρω και ένα φάντασμα εμφανίστηκε δίπλα μου
Σ:Περίμενε τι;
Το φάντασμα ήταν του Σαλαζάρ ΣΛΥΘΕΡΙΝ!
Σ.Σ:Αυτή η πέτρα χαλασμένη Δεβ το πιστεύω ότι διάλεξε μια μαγκλμπορν Γεια Νανσυ Τζον σαν παρουσιάζω την εκλεκτή της πέτρας του ΣΛΥΘΕΡΙΝ
Είπε βαριεστημένα και εξαφανίστηκε
Ν:Έλα μου;!
Α:Μπερδεύτηκα!
Ν:Αμ και εγώ

***

Ο πόλεμος τελείωσε είχε περάσει ένας μήνα και ζούσα με τους Ποττερ στο ίδιο σώματι με την Λιλι!Ήμουν τελικά η εκλεκτή της πέτρας και ως η εκλεκτή της αποφάσισα να την καταστρέψω και το έκανα!Η απώλεια της κυρία Πομφρη ήταν μεγάλη αλλά ξέρω πως είναι μαζί μου...Με τον Σκορπ δεν έχουμε μιλησει για το φιλί αλλά το να βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο δεν είναι περίεργο η άβολο ψέμα!Ειναι πολύυυυυυυυ άβολο!
Λ:Η μαμά μου σε θέλει
Είπε η Λιλι που μπήκε στο δωματιο
Έγνεψα και βγήκα έξω ο υπουργός καθόταν στην καρέκλα
Υ:Νανσυ Τζον;
Ν:Η ίδια...
Είπα αγχωμένα
Υ:Σύμφωνα με εδώ η κυρία Πομφρη είχε κάνει μια διαθήκη και είσαι η μόνη που βρίσκεται μέσα σε αυτή
Ν:Α Αμ και;
Υ:Σύμφωνα με εδώ η κυρία Πομφρη σου δίνει τα παντα ότι της ανήκει δηλαδή σου δίνει το σπίτι τη της την αυλή της και τα αγαθά της
Ν:Είστε σίγουρη;
Υ:Ναι εδώ το γράφει ξεκάθαρα α και άφησε αυτά τα γράμματα για εσένα!
Τα πήρα ήταν περίπου 20 γράμματα
Το ένα έγραφε 16 γενεθλεια 17γενεθλεια 18 γελεθλεια 19,2025,30,35....85,90,95 έβαλε ακόμα και 100 μετά είχε και αλλά όπως ημέρα γάμου,ημέρα γεννάς ,βάπτισης,πρώτο παιδί,συμβουλές!και πολλά αλλά καθώς και ένα που έλεγε η ιστορία μου!
Υ:Εσυ πρέπει απλα να υπογράψεις
Ν:Οκ...
Υπέγραψα καθώς συγκρατούσα τα δάκρυα μου
Υ:Καλή συνέχεια
Είπε και έφυγε
Τ:Είσαι καλά χρυσό μου
Ν:Ναι Αμ λέω να πάω να πάρω λίγο αέρα αν μου επιτρέπεται
Τ:Φυσικά!
Βγήκα έξω και επεξεργάστηκα το τι έγινε μόλις
Α:Ειιι γεια άκουσα τι έγινε πως είσαι;
Ν:Αμμ εντάξει...φαντάζομαι...είναι περίεργο με το ζόρι με ήξερε και μου δίνει ότι έχει εννοώ δεν μου αξίζουν καν θυσιάστηκε για να μείνω ζωντανή!
Το εσωτερικό της μύτης μου έτσουζε καθώς δάκρυα ετοιμάζονταν να βγουν αλλά τα κράτησα για μη ακόμα φορά
Α:Μας έσωσες όλους!Σου αξίζουν τα παντα και κοιτά ξεκινάει το καλοκαιρι και θα περάσουμε υπέροχα θα δεις και του χρόνου είναι η έκτη χρόνια και θα είμαστε πλέον ήρεμη καμία Δάφνη καμία δαιμονική αντανάκλαση θα είμαστε ένα απλό εφηβικό τρίο που τα δυο μέλη είναι ερωτευμένα μεταξύ τους!
Ν:Ναι...ΤΙ!
Φωναξα όταν κατάλαβα τι είπε
Α:Ω Έλα τώρα εσυ και ο Σκορπ θα επρεπε να ήσασταν μαζί χρόνια τώρα κουραστικά να περιμένω!
Ν:λες βλακείες
Α:Λέω;
Ν:Ναι λες!
Α:Κοιτά όμως σας σιπαρω παρά πολύ με τον Σκορπ αλλά σε παρακαλώ κόψε κάθε ελπίδα του αδερφού μου
Ν:Μα αφού του είπα ότι δεν μου αρέσει πλέον έτσι και ότι θέλω να είμαστε φίλοι και μου είπε ότι δεν θέλει να είμαστε φίλοι και του είπα ότι τότε δεν θα είμαστε τίποτα
Α:Δεν πέρνει το hint
Ν:Δεν ξέρω αλλά τώρα που μου το είπες νιώθω άσχημα εννοώ τι μου βρίσκει!
Α:Αλήθεια τώρα;
Ν:Μπορεί να έχει οποία θέλει στα πόδια του και εδώ να τος να θέλει εμένα!Η κλειο είναι τόσο όμορφη και όλες οι υπόλοιπες που έχει βγει εμένα τι μου βρίσκει
Α:Αυτό ακριβώς που είπες μπορεί να της έχει όλες εσένα όχι θέλει αυτό που δεν μπορεί να έχει
Ν:Δεν το καταλαβαίνω
Λ:Αλμπους;
Ακούστηκε μια φωνή πιο πέρα και όταν γυρίσαμε για να δούμε
Α:Λιντια!
Είπε ένας ξαφνιασμένος Αλμπους
Λ:Αλμπους!
Ο Αλμπους σηκώθηκε και έτρεξε να αγκαλιάσει την Λιντια
Χαμογέλασα στο θέαμα γλυκουληδες
Α:Τι κανείς εδώ
Λ:Με άφησαν να φύγω αφού η Δάφνη ήταν νεκρή
Χαμογέλασα και μπήκα μέσα
Τζ:Γιατί τόσο χαμογελαστή;
Ν:Η Λιντια επέστρεψε!
Είπα και προχώρησα πιο μέσα στο σπίτι
Τζ:Η Λιντια η Λιντια πρώην του Αλμπους Λιντια
Ν:Όχι πρώην για πολύ θέλω να πιστεύω!
Δεν μπορουσα να σταματήσω να χαμογελάω
Τζ:Εσυ όμως γιατί χαίρεσαι τόσο
Ν:Είναι ο κολλητός μου και η Λιντια τον έκανε ευτυχισμένο άρα άμα είναι ευτυχισμένος θα είμαι και εγώ!
Τότε ακούστηκε κάτι και γυρίσαμε να δούμε ο σκόρπιους έφτασε από το τζάκι
Σ:Γεια Σας!
Ν:γεια!
Τζ:Γεια...
Είπε βαριεστημένα και νευριασμενα ο Τζειμς και ανέβηκε στο δωματιο του
Σ:Με μισεί έτσι;
Ν:Δεν σε μισεί
Απάντησα δύσπιστη!Με κοίταξε
Ν:Μπορεί λίγο!
Αναστέναξε
Ν:Κοιτά!
Είπα και κατέβηκα της σκάλες και τον έσυρα στο παράθυρο
Σ:Είναι αυτή η Λιντια!
Ν:ναι!
Είπα χαμογελώντας
Σ:Γιατί χαίρεσαι τόσο;
Ν:Γιατί ο Αλμπους θα είναι ευτυχισμένος και αυτό θα με κάνει και εμένα ευτυχισμένη καλά κανένας άλλος δεν σκέφτεται έτσι πλέον!
Σ:Όχι σίγουρα υπάρχουν και οι άνθρωποι που σκέφτονται έτσι...σε άλλους πλανήτες
Τότε παρολο που με κοιτούσε ο σκόρπιους εγώ είχα κολλήσει στο παραθύρι
Ν:Την φίλησε!
Σ:Τι αλήθεια;
Ήμασταν κολλημένη στο παράθυρο μέχρι που ο Αλμπους μας είδε από έξω του χαμογελασαμε άβολα και φύγαμε από το παράθυρο
Σ:Λοιπόν αυτό ήταν άβολο!
Ν:Ναι
Είπα και γέλασα
Σ:Νανσυ θέλω να σου μιλήσω εάν γίνεται...
Ν:Ναι σίγουρα...
Είπα καθώς η καρδιά μου χτυπούσε τόσο δυνατά που αλήθεια αλήθεια νόμιζα ότι θα πεταχτεί από το στηθος μου σαν τα καρτούν πήγαμε στο δωματιο της Λιλις μιας που η Λιλι ήταν για ψώνια με την μαμά της