On The Other Side (Side Series 1)

Chapter One

Start

I was in my first year of high school when I met him. Jolly, cool, manly, jerk, that's what they call him sometimes. He never knew me when I met him. I mean, ako ang unang nakakilala sa kaniya noon, nabangga niya ako habang paakyat siya ng hagdan, while me handing some soft drinks on plastic. Mabilis siyang nagsorry sakin but when one of his friends shout at him, dali dali siyang tumakbo palayo, shouting some apologies for me.

I shrugged my shoulder; he didn't mean it as I whisper to myself. Pinulot ko ang basang plastik saka itinapon yun sa basurahan, pumasok na ako sa room pagkatapos.

I thought that's are first and last interaction with each other, nasundan yon ng tahimik akong nagbabasa sa library ng school ng bigla siyang lumusot sa ilalim ng lamesa kung saan ako nakaupo.

"Shit, I'm sorry," he apologized. Narinig ko pa ang ilang mura niya ng mauntog siya sa lamesa.

Ang laking tao, sumisiksik sa ilalim.

Umiling lang ako saka umusog ng kaunti palayo sa kaniya. I'm still wearing our uniform, siyempre nakapalda ako at nasa ilalim siya. As if naman sisilipan ka niya? My subconscious mind said. Umirap lang ako.

Pinagpatuloy ko ang pagbabasa ng may biglang kumalabit sakin, I turned my head to whom it is. It is the same guy na humahabol noon sa kaniya. What are they? A kid's para maghabulan pa? At magtaguan?

"Did you see, Mark here?" he asked me. Tumaas ang kilay ko sa kaniya.

So, his name is Mark? I've been dying to know his name before.

Plano ko sanang sabihin sa kaniya na nasa ilalim ng lamesa ko dahil kanina pa ako nakikiliti sa paa. Hindi ko alam kung anong ginagawa niya sa ilalim. But a gentle caress from him stops me from saying those words to his friend.

"He's-- Uh, I don't know." I stutter.

"Oh, thanks," he said then run back to the door, sinita siya ng librarian. Tumawa siya saka nag flying kiss na ikina-iling ng matanda.

I turned to my book in front of me when my eyes widened. Nasa harap ko na siya.

"Thanks," he smirked at me. Natulala ako. I feel like the moment been frozen at kami lang ang nakikita ko. He's in front of me, and me, in front of him.

I snapped back to my senses when he waved his hand in front of me. Ngumiti siya saka nag thumbs up. Umirap ako na ikinatawa niya.

"I owe you a couple of times," he smirked wider.

I was ready to answer him with It's nothing nang biglang tumunog ang bell, reminding us to leave the library.

"Then, see you when uh, I hide? Again?" tumawa siya sa sinabi. Napangiti naman ako.

"Hm, yeah," tipid kong sagot. Tumayo siya saka lumabas ng library.

Tumayo na rin ako saka inayos ang mga libro at ibinalik iyon sa kung saan ko kinuha kanina. Saka ako pumila sa harap ng librarian at kinuha ang ID ko bago lumabas.

I don't have any friends here in school since I am just a transferee here. Lumingon ako sa paligid, maaga pa naman para umuwi kaya napagpasyahan kong lumabas ng gate at mabilis na lumiko sa kabilang daan, away from what I'll took when I go home.

Bumagal ang lakad ko ng medyo makalayo sa school ng gate. Nilakad ko ang daan papunta sa malapit na parke. Kung nasaan ang cliff. I excitedly run my feet ng makita ko na ang bukana ng parke. Nakasarado ang gate non kaya binuksan ko, this is a public place by the way.

Tahimik na paligid ang bumungad sa akin, meaning no one's around by this moment. Dapat talaga ipapasarado na ang parke na ito dahil nga may bangin sa dulo nito which is leaded you to some forest under. This is a province anyway.