WHEN LOVE FINDS YOU (ON GOING)

CHAPTER FIFTEEN

Chapter " 15 "

Henley " P.O.V "

Nakarating na ako sa mansyon na ligtas kasama ko si Manong pedro, nagpasundo ako sa kaniya doon sa pinupuntahan namin, na Hospital ni Clara kung saan nandoon ang Lola susan nila. May 7 eleven malapit sa Hospital para hindi ako mahuli, doon ako naghintay para sunduin.

Nakasalubong ko si Manong Joel sa labas nag bow ito sa harap ko bago ako pumasok sa loob ng mansyon kasama si Manong Pedro. Sumalubong din namin si Manang Rose sa akin at nag bow rin. Binigay ni Manong Pedro ang bag ko, kay Manang Rose para malagay sa kuwarto ko. Bago umalis si manang rose nagtanong muna ako, kung nasaan si Dad ang sagot naman nito nasa kuwarto daw, nagpahinga na. Pagkatapos ng katanungan ko agad itong nag bow sa harap ko at umalis.

Tama ba? Ang desisyon ko, na pumayag magpakasal siguro tama sila dahil magulang ko sila at nakatatanda sila kaysa akin.

Ano ang mangyayari pagkatapos ng kasal ko? Magiging maganda ba? Ang resulta pagkatapos doon.

Sinabihan ko si Manong pedro na magpahinga, sumunod naman siya sa mga sinasabi ko at umalis.

pumunta muna ako sa sala at umupo sa sofa tingin-tingin ako sa paligid, napansin ko ang isang painting na nakasabit sa dingding sa harap ko.

Napatayo ako at lumapit habang tinigitan ko ang painting, naalala ko noon, ako pala ang nag paint nito. Nag painting ako ng mga bulaklak dahil magaling ako mag drawing kasama ang totoo kong ina noon.

Malungkot sa tuwing tinitigan ko ang painting na gawa ko na nakasabit sa dingding naalala ko yung araw na iniwan kami ni daddy. Kahit sumama na siya sa kabit niya, sana bisitahin lang niya ako dito linggo-lingo masakit kasi parang kinalimutan na niya na may anak siyang iniwan at kailangan din siya. Puwede naman mag-usap sila tungkol doon, siguro hindi na niya inisip kasi nasa mabuting kamay ako ni Dad at walang problema sa pera.

Tumulo luha ko, pinusan ko naman gamit ang kamay ko, daming tanong na hindi ko na intindihan sa utak ko. Hindi ko na alam ang kalagayan ng tunay kong ina ngayon siguro masaya na siya sa bago niyang pamilya na wala ako at daddy ko. Naging masaya naman ako kahit may pangalawang ina ako pero iba talaga ang pakiramdam kapag tunay na ina ang kasama mo. Sana okey lang siya ngayon kahit hindi kuna alam ang galagayan niya siguro may anak na siya at masaya ng namumuhay.

I miss the day, na sinamahan ako ni mom mag paint sa labas ng mansyon, dinadalhan ng pagkain na gawa niya at paborito ko na kainin araw-araw.

Pero nawala lang 'yun na parang isang b-bula, ang lahat na nangyari.

Wala akong magawa nangyari na at hindi na mababalik pa. Isa na 'yun sa past ko na may aral na natutunan sa buhay ko.

Iyak lang ako siguro na miss ko yung mom ko, na maki-enjoy sa kaniya araw-araw.

Nagulat nalang ako na may nagsalita sa likod ko kaya napalingon ako bigla.

Si Dad kasama ang kaniyang isang bodyguard, kararating lang niya sa mansyon galing sa kompanya lumapit ito sa tinatayuan ko, habang yung mga bodyguard niya lumabas ulit.

Nakaharap ko si Dad kaya nagsalita ako.

" Dad! Tungkol kanina, papayag akong magpakasal kong 'yan ang gusto niyo susunod ako. " sabi ko sa daddy ko habang kaharap ko siya.

" Umiyak ka? Dahil naalala mo, ang mommy mo! " tanong ni dad sa akin at tumitingin din sa painting na, nasa dingding.

" Naalala ko lang ang painting na gawa ko noon kasama si Mom. " sabi ko sa daddy ko habang tumitingin, din siya sa painting ko na gawa ko noon.

" Kung ganon, walang problema sa akin 'yun, mabuti at pumayag ka? Magpakasal, well bukas makilala mo siya pupunta siya dito bukas ng gabi, alam muna ang susuotin mo? Fashion designer ka? At magaling pumili ng gamit kong anong nababagay sa'yo. " sabi nito sa akin.

" Yes, dad! " sabay ngiti

" Mabuti at ganon, it's already 10 dapat magpahinga ka? "

" Dad! Tungkol kanina kay Mommy Carina nasigawan ko si'ya. " sabi ko

" Wala 'yun, alam ng Mommy Carina mo! Na hindi mo 'yun sinasadya naintindihan ka niya. " sabi naman nito

" Yes, dad! Aakyat na po! Ako sa itaas para magpahinga. " paalam ko

Bago 'yun yumakap muna ako sa Daddy ko pagkatapos nagpaalam ulit para pumunta sa kuwarto.

Pagpasok ko, agad akong humiga sa kama at napaisip hindi ko nakita ngayon si kuya Lucas siguro busy siya tinawagan ko si Mandy kanina habang nasa taxi ako kanina nakasakay pero hindi sumasagot iwan ko siguro date nila ngayon ng kuya kong si Lucas, iwan ko rin, 'yan lang lumalabas sa utak ko.

Inisip ko rin ang nangyari sa Hospital kanina, na b-bwesit talaga ako kay Kade iwan ko bakit nagkaganiyan siya imagine kinuha niya ang orange ko tapos siya pa ang nagbalat 'non. Buti at tinanggap ni Kade ang tulong ko kahit hindi niya alam kong sino ang nagbigay 'non. Nagpasalamat din ako kay Manong pedro at Manong Joel sa ginawa nilang tulong sa akin, kong hindi sa kanila hindi ko 'yun magagawa.

Nakapag-isip din ako sino kaya yung lalaki na makilala ko, bukas ng gabi dito sa mansyon malalaman ko rin 'yan.

Tatawagin ko sana ngayon yung kaibigan kong Fashion designer na isang bakla, para pumili ng mga fashion niyang damit na gawa niya. Fashion designer din ako at marunong din gumawa pero wala na akong oras kaya bibili nalang ako, hindi ko nalang tatawagin ang kaibigan kong bakla, sa kasal ko nalang siya i-invite.

Pumasok sa isip ko ang sinasabi ni dad na bakit daw hindi ako magtayo ng negosyo total nakapagtapos naman ako ng pag-aaral sa U.S may kaibigan din akong mga nakilala na fashion designer din na sikat doon.

Parang ayaw ko yata, sapat na ang pagpangggap ko bilang isang janitress sa Hawaiii Restaurant. Kontento na ako sa buhay ko ngayon, nag abala ako hindi panga ako kinasal iba na ang naramdaman ko baka pagkatapos ng kasal namin hindi na ako titira sa mansyon nato, iwan ko, utak ko lang yata ang nasisiraan.

Hindi ko alam saan gaganapin ang kasal, wala talaga akong alam doon, siguro nagplano na ang pamilya ko baka ayaw lang nilang malaman ko.

Tumayo ako galing sa kahihiga, tapos kinuha ko ang bag ko na, nasa misa dito sa kuwarto ko. I open my bag tapos kinuha ko ang uniform ko na ginamit ko kanina sa trabaho, tatawagin ko si Manang Rose mamaya para labhan niya ang uniform ko lalo't nag-iisa lang ang uniform ko na walang makakita baka malagot pa ako kung malaman ng magulang ko.

Tatawag ako kay Clara mamaya, sasabihin ko na hindi muna ako papasok sa trabaho bukas dahil kailangan kong maghanda sasabihin ko, na emergency lang, may pupuntahan lang importante para naman masabi niya sa boss namin sa Restaurant at malaman kong bakit? Hindi muna ako papasok.

I'm so thankful talaga ni Manong pedro dahil lagi niya akong tinutulongan kapag kailangan ko ng umuwi dapat maligo muna ako sa Condo niya at magbihis, pakainin bago niya ako ihatid dito sa mansyon.

My second Father sa buhay ko❤️❤️