"Hey! Hazır mıyız?"
"Hazırız!
"Yedek kıyafet aldınız mı?"
"Onlar tamam!"
"O zaman, gidebiliriz!"
"Oleeyyy!"
Dora, küçük çocuklar gibi sevinen 2 yetişkini salonda bırakarak mutfağa geçti. Harry bile lunaparka gidecek diye bu kadar heyecanlanmamıştı. Yedek kıyafetler terlemeye karşı bir çeşit önlemdi. Sonuçta kimse üşütmek istemezdi.
----------------------------------------------------------------------
"Nymph, lütfen atlı karıncaya binmeme izin ver!" Diye bağırdı Sirius, bir yandan dizlerinin üzerine çöküp yalvarırken.
"EĞER BANA BİR DAHA NYMPH DERSEN BIRAK ATLI KARINCAYI QUİDDICH DEMEDEN KÜLLERİNİ ELİME ALIRIM BLACK!" dedi Dora, ani bir sinir patlaması yaşayarak.
Remus sanki Dora ile Sirius hiç orada değilmiş gibi uslu bir çocuk olarak aldığı pembe pamuk şekerini yiyordu.
Harry ise, Weasley'lerin en küçük oğluyla kovalamaca oynuyordu.
"İyi, git" dedi Dora en sonunda pes ederek. "Seninle uğraşamayacağım."
Sirius, zafer kazanmış gibi bir gurur ifadesiyle, "0-7 yaş içindir" yazan atlı karıncaların yolunu tuttu.
Tabii kim bilebilirdi ki, Sirius'un o çocuk gibi heyecanını tam tepesinde, duygu dolu bir gülümsemeyle izleyen James'in, oğlunun kızıl kıza aşkla baktığı anda gözünden bir yaş düştüğünü..
Ya da, Lily'nin Remus'un omzuna elini uzatmış halde, onun duymadığını bilmesine rağmen onu ne kadar özlediğini dile getirdiğini..
Kim bilebilirdi ki?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Remadora
Fanfiction*Uyarı* Klasiklikler içerir dndbdnd çünkü can sıkıntısından başlanmış bir kitaptır
