ရင်ခုန်သံ♡U(မင်းအချစ် ငါ့ရင်ခုန်သံ)

♡3 (U+Z)

~Unicode~

လင်းထက်လည်း ရုံး​ရောက်ကိုက်​ရောက် ဖြစ်​နေကြတဲ့
အိမ်က ​မျောက်ငါး​ကောင်ကို ရုံးထဲဝင်ဝင်ချင်း
မျက်လုံး ကစားပြီး လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်တယ်။

'ဟော..​တွေ့ပါပြီ...တစ်​ယောက်​ခေါင်း​ပေါ် တစ်​ယောက်ထပ်
​နေပြီး အိပ်​နေလိုက်ကြတာ...ရပ်ကွက်ရုံးကို သူတို့အ​ဖေအိမ်
မှတ်​နေလား မသိဘူး။နည်းနည်းပါးပါး သနားချင်​အောင်
​နေမယ် မကြံကြဘူး..အိပ်ဖို့ စားဖို့ ​မွှေဖို့ အ​ရေး သူတို့အ​ရေး
ဟုသာ လက်ကိုင်ထားသူများ....ဟူးး..ကြာကြာ​ပြောရင်
ငါ​မောတယ်'ဆိုပြီး စိတ်ထဲက​နေ တသီတသန်းကြီး
​ပြောပလိုက်တယ်။

"အုပ်ကြီး...ကျွန်​တော်​ရောက်ပါပြီ"

ရပ်ကွက်လူကြီး​ရှေ့မှာ မတ်တပ်​လေးရပ်ပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။ကျွန်​တော့်အသံကြားလို့ ထင်ပါတယ်..ကုလား​သေ
ကုလား​မော အိပ်​နေကြတဲ့ ​​မျောက်​တွေလည်း နိုးလာကြတယ်။

'​တော်​သေးတာ​ပေါ့..နိုးသေးလို့'ဆိုပြီး လင်းထက်တစ်​ယောက်စိတ်ထဲက​နေသာ ​ပြောလိုက်ပါတယ်။

"ဟို​လေ..အုပ်ကြီး...အဲ့​ကောင်​တွေ ဘာလုပ်ကြလို့ ဖမ်းလိုက်တာလဲ"

သူ​လည်း ​မေးလိုက်​ရော အုပ်ကြီးဘက်က​နေ အဖြစ်အပျက်
​တွေကို အစအဆုံး ​ပြောလိုက်တယ်။

အကုန်လုံးသိလိုက်ရ​တော့မှ ကျွန်​တော်လည်း တင်းပြီး
အဲ့​ကောင်​တွေဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။

ကျွန်​တော်လည်း ကြည့်လိုက်​ရော အကြည့်ကို ​ကြောက်၍
ငြိမ်ကုတ်​နေသူက ​လေး​ယောက်သာ ရှိပါတယ်။
ကျွန်​တော့်ကို မ​ကြောက်သလိုလို ဘာလိုလို လုပ်​နေတဲ့
ကျန်တစ်​ယောက်က​တော့ ​ဝေယံပါ။

အဲ့​ကောင်က ပြန်​ပြော နားမ​ထောင်​လေး။ရှုပ်သွားကြပြီ
လား..ရှင်းပြ​ပေးမယ်...သူနဲ့ကျွန်​တော် စကား​ပြောရင်
သူတစ်ခွန်းဆို ကိုယ်တစ်ခွန်းပဲ။ဘယ်​တော့မှ အ​လျှော့​ပေး
​လေ့ မရှိကြဘူး။နားမ​ထောင်ဆိုတာက​တော့ ကျွန်​တော်​ပြောလိုက်တဲ့စကားတိုင်း ​လေ​ပေါ်မှာပဲ ထားပြီး နားထဲ
ဘယ်​တော့မှ မထည့်တဲ့အတွက်​ကြောင့်ပါ။