8.Bölüm

130 10 15
                                    

Umarım beğenirsiniz . Bol yorum yapıp oy vermeyi unutmayın❤😈

Sabah kalktığımda Arasın bana bakan suratıyla karşılaştım . Uykulu bir şekilde sordum.

"Saat kaç?"

"2e geliyo"

"Yuh"

"Kızım az kibar ol ya"

"Töremize aykırı"

"Bak seen"dedi ve güldü . Bende güldüm ve biraz doğruldum . O sırada Boralar geldi.

"Selam"

"Hii!" Selamlaşma faslı bittikten sonra bana bir süprizleri olduğunu söylediler ve hep beraber arabaya bindik.

"Acıktımm" dediğimde Bora bana 'ciddi olamazsın' bakısı attı.

"Biz sana süprizimiz var diyoruz açım diyosunya pes valla"

"Yemek herseyden önemli" dedigimde Arasla göz göze geldim.

"Tamam herşeyden değil ama önemli yani" dediğimde hepimiz kahkaha attık.

"Tamam bugünlük sizin için kabul ediyorum . "

"Gidiceğimiz yerde açlığını unutucaksın" dedi ve 15 dakika sonra bir yere gelmistik ama dışı simsiyahtı . Aras gözlerimi kapattı ve dikkatli bir şekilde yürümeye başladık. Ayakkabımı çıkarttılar ve yumuşak bir yere basıyordu ayaklarım . Aras gözlerimi açtığında şok oldum.

"B-burası çok güzel"

Her yer trambolndi duvarlar bile. Hayran olmuştum. Ben trambolinleri çok severim. Hepsi sırıtarak bana bakıyordu. O an aklıma dank eden şeyle telefonuma baktım.

"Trambolin günüü" dedim. Bunu bir tek Bora biliyordu. Erva ile tarmbolinleri çok severdik . Ailelerimiz de bize bir trambolin günü yapmışlardı. Bunu görünce biraz icim burkulsada belli etmedim

"Ben dün Araslara anlattım. Arasta arkadaşının yerini almış" dedi. Arkama döndüm ve kollarımı Arasın boynuna bağladım . İlk defa benim isteğimle sarılmıştık ve benden böyle bir şey beklemiyordu ki önce afalladı sonra kollarını belime sardı. Kokusu harikaydı.

"Ohoo bize yok mu Arya" diyen Burağa sarıldım. Sonrada hepsine sarıldım.

"O zman açılışı başlatıyorum" dedim ve tramboline çıkıp ters takla attım.

"Dikkat et" dedi Aras. Ona gülümsedim ve zıplamaya devam ettim . Bir saat falan sonra zıplarken Arasla çarpıştık ve ben sırt üstü Arasta elleri yanıma doğru koyup üstüme ağırlığını vermeden düştü .

Gözlerine kilitlenmiştim o an. Boraların gülüşünü duyuyordum ama umrumda değildi . Kapı kapanma sesi duymuştum . Boralar dışarı çıkmıştı sanırım. Arasın gözü dudaklarıma kaydı . Sonra gözlerimi baktı benden onay ister gibi.

Gözlerim dudaklarına kaydı ve yavaş yavaş yaklaştı bana . Kalbim durdu sanki dudakları incitmemek ister gibi sadece duruyordu dudaklarımın üstünde . Sanki yıllardır bu günü bekliyor gibiydim .Sonra geri çekildi ve üstümden kalkıp yanıma attı kendini.

"Aras?"

"Arya?"

"Şey"

"Noldu?"

"Sanki yıllardır bu ana ihtiyacım varmış gibi"

"Tek ben öyle hissediyorum sanıyordum" dediğinde gülümsedim. O sırada Boralar geldi . Ellerinde hamburger poşeti vardı.

KORKUSUZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin