Gay Friend

Chapter 44

"Ahh! Arthur naman. You're so clingy di ko tuloy maluto ito ng maayos."

"I'm only clingy to you lovey-babe." I winked.

"Pervert." I rolled my eyes.

"Sayo lang naman and pogi naman ako ah."

*****

Sheianna Scarlett Montolla

"So kumusta naman kayo ng boyfriend mo?" Nay asked.

"Ok naman po kami nay."

"Basta huwag na huwag mong ka kalimutan ang plano natin." Tay said.

"Umm...nay..Tay may gusto po akong sabihin."

"Ano iyon anak?"

"K-kasi po...kasi..."

"Kasi ano?"

"Parang mali po yata itong ginagawa natin. I can see that Arthur is sincere and caring to me. Parang nagiging...abusado..po tayo."

"Soo ano plano mo?! Aamin ka sa kanya?! Eh paano na iyong plano natin?! Maghihirap naman tayo?! Ganun ba Anna?" I bowed my head down.

"Sumagot kang bata ka!"

"Kung yun po ang nararapat, Oo!. Pero hindi ko alam kung paano ko sisimulan. He might get hurt. He might hate me."

"Yun nga eh! Kung kinakailangan mong magsinungaling, magsinungaling ka! Para naman ito sa pamilya natin. Wala naman tayong masyadong pera. Gusto mo bang maghirap ang mga anak mo kung sakaling magkaroon ka ng anak? Ano?!"

"Anna!"

"I can work nanay, tatay. Kung kinakailangan ko pong mag ulit sa board, gagawin ko. Hindi ko na ito kaya. Hindi ko na kayang lokohin pa si Arthur. I love him ever since. Yes you may have a point but hindi po ganito. Hindi ito dapat na ginagawa natin. Kasi pinapatunayan lang natin na desperado tayo."

"Kung talagang mahal mo iyang buhay mo anak gawin mo ito. Para naman ito sa ikabubuti mo." I shook my head.

"No! Susubukan ko pong sabihin sa kanya ang lahat. He has the right to know everything. I'm going to tell him kahit mahirap at masakit, gagawin ko. Ayoko po ng gulo. I don't want to ruin our image."

"Image?! Para sa amin ba iyan o para sa sarili mo?"

"For us. We can all do better."

"Sa tingin ko mapapatawad ka ng pamilya ng boyfriend mo? Sa tingin mo ba hindi sila magagalit sa iyo? Mag-isip ka naman Anna! Hindi ka naman pinalaking Tanga at bobo! Matalino ka naman anak ah."

"Magalit na kung magalit sila sa akin but I'm still going to continue it kaysa naman ibang tao ang magsasabi sa kanya. I know it's hard pero kakayanin ko. Mahal ko po siya, mahal na mahal."

"Letche! Bahala ka na nga diyan!"

"Pinapainit mo ulo namin. Ayusin mo yang sarili mo!" They went inside their room and slam the door.

I immediately went inside my room to cry everything, to release the pain that I'm feeling. Just by imagining Arthur's sad expression breaks my heart, paano pa kaya pag sinabi ko na ang totoo.