At the end of the line (wheels series #1)

Chapter 2

Unknown number

I couldn't believe it. What is happening to me. Is this some kind of joke? Bakit parang Hindi ko na kilala ang sarili ko ngayon? Simula ng isuot niya saakin ang singsing na ito sa daliri ko ay parang bigla akong nawala sa sarili.

This is just a ring. A simple round silver ring without any worth.

"Vyroné? Hey? Oy! Lutangeraz?" Genova snapped her finger In front of me with a matching wave. Napakurap-kurap ako at nakitang pabawas-bawas na ang mga tao sa harap ng stage at bumalik sa sari-sariling booth.

"Yes?" Tanong ko ng bumalik ako sa ulirat.

Natulala ito saakin na para bang Hindi makapaniwala. She made a face and just rolled her eyes.

"Lutangeraz nga." Commento nito ng ituon niya ang atensyon niya sakanyang cellphone.

I looked around and there are lots of trash all over the place. Napapikit ako at napahilot sa aking sentido.

This is gonna be a real clean up tomorrow.

Pabawas-bawas na ang mga tao sa paligid. Yung iba nakikipag-picture pa sa mga banda na kaninang nagperform ,yung iba naman ay nag haharutan pa.

I was about to ask Genova that we should leave the place when someone cleared its throat behind my back.

Nakita kong umangat ang paningin ni Genova at nanlaki ang kanyang mga mata ng makilala kung sino ang nasa likod ko. I hesitated to look back but the Reaction of Genova made me to. Ng lumingon ako ay nakita ko ang isang lalake na diretsyong nakatingin saakin habang ang kanyang kamay ay nasa strap ng gitara na nakapalibot sakanyang balikat.

Hindi ipagkakaita na maraming babae ang nahuhulugan ng panty pag nakikita siya. From the tip of his hair down to his toes parang pinaghirapan talaga siya ng panginoon. Para akong kinakapos ng hininga ngayon ng makaharap ko siya. I awkwardly covered my hands then transfer it into my back. I jerked my elbow at Genova to ask for help. She realized what I was saying then she took the ring off my finger and hide it somewhere.

"Hey." He bit his lower lip then smiled.

Damn he's hot.

"Uh...sorry I don't talk to strangers." I rolled my eyes and distracted my hands with the help of my clutch bag.

I should act like I'm not interested with him. Dapat hindi ako yung mukhang baliw sakanya. He's the one who approach first so, he must be the one who take the first call.

"Oh! Devon?! Ikaw na ba yan?!" Halos mapatalon ako ng biglang may sumulpot na tatlong kalakihan sa pwesto namin. Humalakipkip nalamang ako at umirap. GOSH! Yun na yun eh! Epal naman nitong mga lalake na ito!

Ng maging pamilyar saakin ang pabango ng tatlong lalake ay napaangat ang paningin ko at nakita sila ni Riley, William at Xyllian na nagfifist bump sa kay Mr. dumb wolf.

"Oh? Vyroné? Magkakilala kayo?" Bakas ang gulat sa boses ni Xyllian ng mapansin ang presensya ko.

"Kilala niyo siya?" Tanong naman ni Genova.

I'm still processing. What does this mean?

"Hindi mo na kilala ang bobong parker ng Street race?" Halos Nanlaki ang mga mata ni Genova.

"Ikaw?! Devon?! Ikaw na yan?!" Hindi makapaniwalang sigaw ni Genova ng agad na tumalon at yumakap sa lalake.

So Devon ey? Tch. Kaya pala Satan kanina ang nickname niya sa wedding booth. But wait! Magkakakilala silang Lima?!

"Ikaw Vyroné? You aren't familiar with this guy?" Tanong ni Riley ng bigla naman akong napalingon sakanila at mapaklang ngumiti. I even took a glance of Devon and saw him looking at me.