switch || Namjin (დასრულებული)

18

-მადლობა, რა მზრუნველი ხარ
-ხვალ ისევ არ მოხვალ?
-ნუ ნერვიულობ, მოვალ

-არ ვნერვიულობ! ჯიმინ მას როგორ უძლებ?
-რთული არ არის,ჰიონი ძალიან კეთილი და თბილი ადამიანია
-ალბათ ჯადო გაგიკეთა ხომ? შე საწყალო
-არა,  რა ჯადო?
-აბა ეს არის კეთილი?
-არა?
-არა
-რადგან შენ ამბობ კაი

ნამჯუნი უყურებდა თუ როგორ დამეგობრდნენ ჯინი და ჯიმინი თვითონ კიდე მარტოსული ბავშვივით იდგა

-მეც აქ ვარ

-ჯიმინ, წამოდი რამე ვჭამოთ
-კარგი

ნამჯუნი წასვლას აპირებდა მაგრამ როდესაც ნაცნობი სახე დაინახა მისკენ გაემართა

-ბატონო ჯანგ? აქ რას აკეთებთ?
-ნამჯუნ? მ-მე... ნაცნობთან მოვედი
-ვინმე გყავთ ავად?
-საბედნიეროდ არა, ჩემი ნაცნობი ექიმია
-რა კარგია
-და შენ რას აკეთებ აქ?
-ჩემი ნაცნობი დაიჭრა
-ვწუხვარ, გამოჯანმრთელებას ვუსურვებ

ჯინი და ჯიმინი კისკისით ამოვიდნენ მაღლა და ნამჯუნთან მივიდნენ

-ბატონო დირექტორო? აქ რას აკეთებთ?
-ჯინ, შენ დღეს დავალება არ ჩაგიბარებია
-ამმ, მე.. დამრჩა, ხვალ მოვიტან
-კარგი, დაგელოდები

-გ-გამარჯობა
-ჯიმინ? რა სასიამოვნოა შენი ნახვა, მაგრამ აქ არა, ხომ ხვდები?
-დიახ, აქ ყოველთვის ცუდი ამბის გამო მოდიან
-ყოველთვის არა
-თქვენ რატომ მოხვედით?
-ნაცნობთან მოვედი
-გასაგებია

ჰოსოკმა გაუღიმა და იქაურობა დატოვა

-ჯიმინ, მე და შენ მოგვიანებით სალაპარაკო გვაქვს
-რა მოხდა, ჯინ?
-მერე გეტყვი