-ნამჯუნ, მოვედი
-ვხედავ
-დონატები მოგიტანე
-მადლობა
-ცუდ ხასიეთზე ხარ?
-არც ისე
-რა მოხდა?
-ისეთი არაფერი, შეგიძლია ხვალ უნივერსიტეტში გამომყვე?
-კი, და რატო?
-გაკვეთილები არ მაქვს, თურმე ყოველწლიური ფესტივალია, მარტო წასვლა არ მინდა
-წამოვალ, ამას არ შეჭამ?
-რათქმაუნდა შევჭამ, მადლობანამჯუნმა ჯიმინს შუბლზე აკოცა და ოთახში ავიდა
* * *
-ჯიმინ! მზად ხარ?
-მოვდივარ
-წავედით?
-აჰამუნივერსიტეტი ყვავილებით და ბუშტებით იყო მორთული, გარშემო სტუდენტები დადიოდნენ და იქვე მყოფ დახლებიდან საჭმელს ყიდულობდნენ, ასევე ატრაქციონები იდგა და ყველა ერთობოდა
-ვაუუუ, ჰიონ, რა ლამაზია
-ძალიან
-წამოდი ბამბის ნაყინი ვიყიდოთ
-ჯიმინ, რა დროს ბამბის ნაყინია, ხუთის ხარ?
-ჰიოოოონ!!
-კარგი, წამოდიორივე ბამბის ნაყინის დახლთან მივიდა, ჯიმინი მართლა 5 წლის ბავშვივით იქცეოდა
-ერთი მომეცით თუ შეიძლება, რამდენი მოგართვათ?
-ორ ნახევარი
-ინებეთკაცმა ლურჯი ბამბის ნაყინის კეთება დაიწყო, როდესაც მორჩა ჯიმინიმ წუწუნი და ლამის ტირილიც დაიწყო
-რა მოხდა ჯიმინ?
-მე ვარდისფერი მინდოდაა
-გემო იგივე აქვს, რა მნიშვნელობა აქვს ფერს?
-აქვს! ამას არ შევჭამ, ვარდისფერი მინდა
-ჯიმინ, უბრალოდ აიღე და შეჭამე, ლურჯი უფრო ლამაზია
-არა!-თუ ვარდისფერი გინდა მაშინ მე გიყიდი
-ბატონო ჰ-ჰოსოკ?
-ჯიმინ, ისევ შევხვდით ერთმანეთს
-ხო
-ვარდისფერი გინდა?
-კი, მაგრამ ჰიონი არ მყიდულობს
-მე გიყიდი
-არა, არა, არ მინდა რომ შეწუხდეთ, ჰიონს დავითანხმებ
-უბრალოდ ბამბის ნაყინია, სახლს ხომ არ გყიდულობჯიმინს ჰოსოკის სისაყვარლეზე ჩაეცინა
-მეც აქ ვარ, სულ რატომ მაიგნორებთ?
-ბოდიში ჰიონ, იქნებ ჯინთან წასულიყავი
-ჯინთან რა მინდა?
-დაელაპარაკე
-არა
-რატო?
-მრცხვენია
-რისი?
-ეგ შენი საქმე არ არის
YOU ARE READING
switch || Namjin (დასრულებული)
Random-როგორ თუ აგერია? ნამჯუნი, მომავალი მხატვარი ხოლო ჯინი მოდელი, რა მოხდება როდესაც მათი მონაცემები აირევა და ერთმანეთთან შეხვედრა მოუწევთ... ფიკი დაიწერა შეკვეთით.