ℬℰ𝒞𝒜𝒰𝒮ℰ ℐ'ℳ ℋ𝒰ℳ𝒜𝒩\ Newt Fanfic.- Newt İle Hayal Et

2. Bölüm-Rüya (Kabus)

Merhaba 😊! Multide bölüm şarkısı var. Okurken dinleyebilirsiniz. Birde Newt'ı koydum. Bu bir Labirent Fanfiction ama bilmeden okuyanlar için ve Newt'ı bilmeyenler için koymak istedim. İyi okumalar! ❤

Soğuk, boş bir oda. Biraz sessiz biraz sesli. Biraz boş biraz dolu bir oda. Elektronik makinelerinin tekdüze biplemeleri ve görevlilerin aralarında kurdukları  sessiz, mırıltılı konuşmalarıydı etraftaki ebedi sessizliği biraz olsun bozan. Ve odadaki üstleri yarım bir şekilde örtülü olan sedyeler biraz olsun dolduruyordu bu boşluğu. İçlerinde her şeyden habersiz, sanki bir ölüymüşçesine yatan insanlar... Hafızaları yok edilmiş insanlar... Ve başlarında onları ellerindeki tabletlerle takip eden, haklarında durmadan sanki aralarında bir sır saklıyormuşçasına sessiz konuşan görevliler. İşte... Odada olanlar bunlardan ibaretti. Bunlar dolduruyordu soğuk odanın içini. Olanlar dışarıdan bakıldığında sanki bir vahşetin çağrısı gibiydi.

Aralarında iki kişi vardı ki, sanki bu olanların yetkilisi gibi duruyorlardı. Yüzlerinde bir buz gibi soğuk ve bir kaya kadar sert ifadelerle bir birbirlerine bir sedyede ölüymüşçesine uyutulan insanlara bakarak usulca kendi aralarında denekler hakkında konuşuyorlardı. Sanki ortada hain bir plan vardı ve onlar da bu masum insanları kullanıyorlardı.

Bütün baygın yatan insanları -onların diliyle ''deneklerini''- bir bir gezerken sırayla onlar hakkında analiz yapıyorlardı. Her konuşmanın sonunda bazen yüzlerini ekşitiyorlar bazen de o eski soğuk ifadelerine geri dönüyorlardı. En son en uçtaki sedyenin önünde durdular ve içinde yatan rengi uyuttukları maddeden dolayı bembeyaz kesilen kızıl saçlı kıza bakıp kendi aralarında konuşmaya başladılar.

''Denek A9...'' dedi erkek olanı. ''Yapılan testlere göre kardeşi kadar bağışık olduğunu zannetmiyorum. Biliyorsunuz, kardeşinden şimdiden çok umutluyuz, testlerde sonuçları bizi heyecanlandırmıştı. Ablasının onun kadar başarılı olmaması garip... Deneye almayı hala düşünüyor musunuz?''

Kadın olanı konuşmadan önce derin bir iç çekti. ''Elbette Janson. Söyler misin deneylere bağışık olmayan almazsak, nasıl bağışık olanları ayırt edebiliriz? Başından beridir böyle konuşmadık mı?''

''Elbette efendim.'' diye mırıldandı Janson denen adam. Kadın söyleyeceklerine devam etti. ''Ayrıca... Bu kızda bir şeyler seziyorum. Farklı bir şeyler... Sanki... bizi bir yerlerden şaşırtacak gibi. Onu öylesine test sonuçlarına bakarak ölüme terk edemem. Her şeyi izleyip görmek istiyorum. Öyle değil mi Johnson?''

''Evet, öyle.''  diye mırıldandı Janson.  Çok kısa bir sessizlikten sonra devam etti. ''Ne garip değil mi Dr. Paige?'' Kadın anlayamadığını belli edermiş gibi hafifçe biçimli kaşlarını çattı. ''Anlayamadım?''

Janson gözlerini hakkında konuştukları kızın karşı çarprazında yatan sedyeye yönlendirdi. Sedyenin içinde kızın yaşlarında sarı saçlı bir çocuk yatıyordu. O da uyutulmuştu ve verdikleri maddeden dolayı zaten beyaz olan teni daha da beyaz kesilmişti. Bu şekilde sanki bir ölüyü andırıyordu. Adam o yöne bakarak sözlerine devam etti. ''Demek istediğim Dr. Paige, bu kızın denek A5 ile çok ortak yönleri var. İkisinin de kardeşleri yapılan testlerde onlara göre daha başarılıydılar. Muhtemel olarakta daha bağışıklılar. Aralarındaki benzerlik ne garip değil mi?''

Kadın hafif bir omuz silkti. ''Evet, benzerlikleri var, doğru. Ama neler olacağını asıl deneylerde göreceğimiz de doğru. Dediğim gibi izleyip göreceğiz.'' Adam yanındaki kadına onaylar biçimde kafasını salladı. Ve ikisi de yine önceki gibi mırıldanarak sessiz adımlarla bu soğuk odadan dışarıya çıktılar...

                                                                                       ************

''HAYIR!'' Çığlık çığlığa uykumdan uyandığımda ilk işim boynumu tutmak olmuştu. Sırılsıklam ıslaktı. Sadece boynum değil, yüzüm, kollarım, vücudumun her zerresi gördüğüm rüyanın etkisiyle terden sırılsıklamdı. Nefesim ağzımdan düzensiz, sık ve panikten hızlı bir şekilde çıkarken telaşla etrafıma göz gezdirmeye başladım.