Authers Note: Brace yourself, everyone. Salamat sa inyo na nagbabasa. I hope you like 8th Chapter. 2 Chapters to Go! (Note: Play music for better experience.)
_____________________________________________________
I get of bed and get ready. It's been a long time and I miss my friends. It's time to move on and stop thinking about all the whys and what-ifs. Tonight will be different whatever happens, sino man makita ko, and ano man and mararamdaman ko okay na ako.
We could have been together. We could have ended up being in each other's arms. But I am tired of thinking about that. I'm tired of holding on to that idea. That it will be a possibility. When in reality I'll never have you.
Kaya bumangon na ako feeling ko naman handa na ako. Kung makita ko siya magsosorry nalang ako. Tutal ganun naman dapat diba? Icocongrats ko narin siguro. If ever lang naman. If ever na makausap ko siya pero pag hindi ayos lang.
"Time to get ready I guess." I smiled. - Lianne
---------------------------------------------------------------------
Lianne's POV
Habang nakaupo ako bigla akong gininaw. Tinignan ko yung orang mag 5 am na pala. Tinignan ko si mama and sarap ng tulog niya.
I smiled and finally naka tulog din siya. Kagabi kasi medyo umatake yung sakit niya kaya ang tagal bago siya makatulog.
Nagugutom ako kaya baka lalabas nalang ako para bumili ng makakakain. Pero pagbukas ko ng pinto. Nagulat ako sa nakita ko.
"ARON?!"
Nakita ko siya natutulog ng nakaupo sa labas ng room ni mama.
"Bat di ka kumatok? Malamig jaan ahhh, siyaka ang aga mo naman bumisita buti pinapasok ka." sabi ko sakanya
"Actually kagabi pa ako nandito." Sagot niya
O.0
"So you mean kagabi ka pa andito at di ka manlang kumatok?"
"Nahihiya kasi ako baka makaistorbo ako." Sabi niya sabay ngiti.
Lumapit ako sakanya dahil parang maputla siya. Pinatong ko yung kamay ko sa noo niya
"Shocks parang may sinat ka ahh." Sabi ko sakanya.
"Medyo nabasa lang ako ng ulan kagabi." Sagot niya.
"Bakit ka kasi kailangan pang pumunta dito? You could have just texted me, baka magkasakit ka pa." I said while deep inside nag aalala ako sakanya.
I'm trying to be happy for you Aron. Because I know I will never be the one that will give you the reason to be.
"Pwede ba mamaya ko nalang sagutin yan? Breakfast muna tayo may covinience store sa tapat." He said and smiled.
"Sure" I answered Him.
_______________________________________________
Andito kami sa may rooftop ng Hospital. Medyo tahimik rin kasi dito so makakapag usap kaming dalawa.
While I was waiting for Aron, I don't know why but my heart feels different kinakabahan ako ng ewan. Aamin na ako. Sobrang lungkot ko. Sobra ng daming nangyari parang sabay sabay na nangyayari parang sasabog na ako.

BINABASA MO ANG
Too late to fall for you
Teen FictionI was no one to you before. Then suddenly fate made it's way to lead you now in my door. I want to say I hardly want to say yes but I don't know if it is right to take that risk. I want to go away and run from this fantasies of mine. But, you keep...