Lianne's POV
Jusko, anong gagawin ko? Nanginginig na ako sa kaba. Ni hindi nga ako makapag salita habang naglalakad kaming dalawa.
Nagrehearse na ako bahay kanina
Mag eexplain lang ako bakit ako nawala ng ilan taon.
"Hi! Aron! Oo alam ko need mo ng explaination! Oo so ito na nga! Ito na talaga!
Hindi ka man maniwala pero nawala yung phone ko nun! Naiwan ko sa rooftop nung nag-usap tayo!
May phone naman mom ko?
Oo meron pero naibenta na kasi pinangbayad sa utang namin."
Hmm hindi naman kapanipaniwal yun.
WHAT IF..
"Oo nga Aron ganito kasi yan, nung huli tayong nag usap nagka amnesia ako."
Amnesia talaga? Teleserye?
"Uhmm ano kasi ehh di na pwede"
Who am I fooling? Si Aron ito. He deserves to know the truth, not these made-up excuses.
Papunta na siya dito sa table namin habang ako nagkukungwaring di ako nakatingin sa kanya at nakasilip lang sa labas ng canteen.
Grabe ang tagal na talaga mula nung huli akong bumisita dito sa alma mater ko.
"Okay na ba sayo ang hot choco? Siopao lang daw natira nilang benta eh. Para namang hindi bagay sa suot mo ngayon."
"Aba! Kailan naman binibagay ang Siopao sa suot?" Sabi ko sakanya sabay tawa naming dalawa.
Here we are laughing as if I was never gone. It was as if nothing happened between us.
"Maiba ako! Di ka ba magagalit saakin?" I bravely ask
"Magalit sayo?! Bakit naman?" He added.
I know you know Aron.
"Wala ba tayong confrontation scene? Yung sisigaw ka! Tapos iiyak ako! Yung sisihin moko bat di ako nagparamdam! Yung pereho tayong nag eexhelirate yung emotions natin! Tapos uulan tas magkakatuluyan tayo?" I said out of the blue.
He just smiled at me " Gusto mo ba ng ganun? " He asked.
"Or mag eexplain ka nalang saakin ng maayos!" He added and let go a few small chuckles while sipping his cup of coffee.
He really turned out to be the man I expected him to be.
Nope, I mean he even exceeded my expectations.
"Congrats!" I said and in my heart I know I am proud of Him.
BINABASA MO ANG
Too late to fall for you
Teen FictionI was no one to you before. Then suddenly fate made it's way to lead you now in my door. I want to say I hardly want to say yes but I don't know if it is right to take that risk. I want to go away and run from this fantasies of mine. But, you keep...
