Een 2e wereld

8.

-Sarah-

Ik lag op een hard bed, als het al een bed was. Ik probeerde mijn ogen open te doen maar ze waren gewoon te zwaar. Ik zag allemaal vlekken en uit mijn keel kwam geen geluid toen ik iets wou zeggen. Uiteindelijk lukte het me om overeind te komen en mijn ogen toch te openen. Ik keek om me heen waar ik was.

Ik zat in een donkere kamer. Alle meubels waren bruin, zwart of grijs. Door er naar te kijken werd ik gewoon al somber! Ik zocht naar iets van licht ofzo en vond uiteindelijk een of ander balletje wat licht begon te geven als je het aanraakte. Ik had geen flauw idee wat het was en of het wel echt als licht hoorde te dienen. Ach, ik kon nu in ieder geval al veel meer zien.

Ik keek rond en zag dat ik blijkbaar op tafel was neergelegd in plaats van op het bed. Er stonden een bank en twee stoelen met een klein tafeltje ertussen. Ook stond er een gigantisch hemelbed. Natuurlijk wel zwart maar het lag verschrikkelijk lekker. Er stond een bureau en er was een deur naar een inloopkast. Ik vroeg me af waarom ik zo'n luxe cel had.

Er werd aangeklopt op de deur. Er kwam een jongen binnen van ongeveer 18 gok ik. "Wie ben jij en wat doe ik hier!" vroeg ik. "Ik ben Feloan en jij bent onze gevangene" zij hij met een gemeen lachje. "En waarom heb ik dan zo'n luxe cel?!" "Omdat jij niet zomaar iemand bent Sarah." "O en wie mag ik dan wel zijn???" "Daar kom je nog wel achter." Hij liep weer weg en zij dat hij me over een uur kwam ophalen voor het eten. Ik liep de inloopkast in en zag dat er alleen jurken hingen. Ik trok er eentje aan en hij paste me perfect. "Die staat goed" hoorde ik van achter me komen. Ik schrok me kapot en keek wie er achter me stond.

Het was een meisje van ongeveer mijn leeftijd. Ze keek me lachend aan "Je had je gezicht eens moeten zien." Ze barstte in lachen uit toen ze zag dat mijn gezicht een en al vraagteken werd. "Ik ben Zadia trouwens." "Ik ben Sarah zoals je misschien al weet." "Ja, dat weet ik al ja, ik moet je iets vertellen wat mij broer je waarschijnlijk nog niet heeft vertelt tijdens zijn korte bezoekje." "Ok, vertel maar." "Kom eerst maar zitten op het bed voor als je flauwvalt of iets dergelijks" Ik lachte maar Zadia keek heel serieus. "Weet je, je bent een elf zoals je misschien al had gezien aan je vleugels. Maar je bent niet zomaar een elf. Je bent namelijk de prinses van het rijk van het licht: Amira." "Wat?! Maar dan, dan is..." "Zo'n reactie had ik al verwacht. Ik zal je dan ook het hele verhaal vertellen"

"Ik zal maar bij het begin beginnen. Het land waar je nu bent heet Omegros. Je zit nu in het kasteel van koning Ardilan. Je zit hier omdat jij de prinses van Amira bent en omdat wij jou nodig hebben. Ons land is namelijk in oorlog met jou land en met jou als gijzelaar kan jou land niet aanvallen. Je weet niets meer van deze wereld omdat je, toen je 2 jaar was naar de aarde bent gestuurd om te zorgen dat je niet gevonden zou worden door ons van de duistere kant. Maar je zit nu hier en bent dus toch door ons gevonden dus je ouders hebben hun taak niet volbracht." "Wacht ff, wat hebben mijn ouders hier opeens mee te maken?" "Nou ja, je ouders zijn een soort van je bodyguards. Ze hebben je beschermd tegen ons en ze zullen als je hier te lang blijft, verdwijnen."

Ik vond het maar vreemd. Ik wou dit niet. Kon dit niet gewoon voorbij zijn? Kon dit niet gewoon zo'n rare droom van me zijn?

"Weet je Sarah, naast het feit dat je de prinses van Amira bent is er nog iets dat je moet weten." "En ik maar denken dat dit alles was!" "Nee, dat was niet alles nee. Er is een voorspelling gedaan over jou..." "Wat voor voorspelling?"

"Pfff kan je niet even stoppen met mij telkens te onderbreken?" zei Zadia. "Nee, kan ik niet, ik word ten eerste ontvoerd door je broer en ten tweede vertel jij een heel verhaal dat ik de prinses van een of ander land genaamd Amira ben en dat er een voorspelling over mij gedaan is dus ik kan niets anders dan je onderbreken."

"Ok... maar om verder te gaan, die voorspelling gaat dus over jou. In die voorspelling staat dat jij de enige bent die de oorlog tussen licht en duister kan beëindigen. Maar je moet zelf de keuze maken of je het licht of het duister laat winnen. Dus kies wijs en maak de juiste keuze. Verder mag ik er niet meer over vertellen dus achter de rest van het verhaal moet je zelf zien te komen." "Ok maar wat ik dan nog niet helemaal snap, waarom zit er geen beveiliging in deze kamer? Jullie denken toch niet dat ik niet ga proberen om te ontsnappen?" "Dat denken we inderdaad niet, maar de beveiliging hier is onzichtbaar. Er zit een magisch krachtveld om dit kasteel heen waar alleen mensen van de duistere kant door kunnen. Jij zou een schok krijgen als je er doorheen probeert te komen. Dus ontsnappen zal je toch niet lukken. Pas als je toestemming van koning Ardilan krijgt om weg te gaan kan je er doorheen. Er is ook een andere manier om er doorheen te komen maar die is strikt geheim." "Ok, dan ziet het er dus naar uit dat ik hier voorlopig nog wel even vast zit..."

_____________________________________________________________________________

Pfff dat was me nog eens een hoofdstuk! Sorry voor het lange wachten met posten maar ik heb t verschrikkelijk druk en werd daarbij ook nog eens ziek. 

Ik wil chrischras bedanken voor t commentaar, daar heb ik veel aan gehad. Natuurlijk wacht ik op meer mensen die comments plaatsen en dit boek voten ;).

xxx Irene

p.s. Happy new year :)