6.

40 2 0
                                    

Ja ik weet het, ik zou wachten tot ik 1 vote en commentaar had maar ik kon niet wachten met schrijven en ik heb het erg druk met sinterklaas dus doe ik er toch nog maar een hoofdstukje tussendoor.

____________________________________________________________________________

Er brak weer een nieuwe week aan. Ik werd wakker van het rinkelen van mijn irritante wekker. Waarom moest dat stomme ding zo hard rinkelen! Ik besloot om toch maar op te staan en naar school te gaan. 

Ik zou die dag nog even bij het steegje kijken of ik iets kon vinden om me duidelijkheid te geven. Toen ik er kwam en ging kijken kon ik niets vinden. Ik ging weer naar huis om me voor te bereiden op mijn eerste Finse schoolfeest. Ik had afgesproken met Janne om samen te rijden. Ik zou vragen of hij iets van mijn dromen wist. Ik wist dat het vreemd klonk en dat hij er onderuit zou willen komen maar hij wist meer en wat hij wist moest ik ook weten.

Ik reed naar zijn huis. Hij deed open en zij dat ik binnen moest komen. Ik volgde hem en keek hoe zijn huis eruit zag. Het was allemaal nogal rommelig. Overal lagen tijdschriften en vellen papier met teksten die ik niet kon lezen. 

We liepen door naar zijn kamer die vol hing met posters van mensen die ik niet kende. Er hing 1 poster die ik dacht te herkennen. Er stond een elfenfamilie op die ik verdacht veel dacht te herkennen. "ga gerust zitten waar je wilt" zij Janne. "is goed" zei ik en ik zitten op zijn bed. Man wat was dat een hard bed. Ik voelde even en bedacht me dat het stro was waar hij op sliep. "waarom is je bed toch zo verschrikkelijk hard?" "Nou ehhh, er zit stro in..." Ik zij hierop verder niks en ik liet hem zijn gang gaan. 

Hij vroeg wat dingetjes aan mij en ik aan hem. Daarna fietsten we richting school. 

Het schoolfeest was heel leuk. Ik moest dan wel in het Engels met iedereen kletsen maar het was echt super! Ik vertelde het aan mijn ouders en ging daarna naar bed. Natuurlijk moest ik weer eens dromen maar mijn dag kon niet meer stuk of toch wel?

-

"Ja, je hoort het goed" zei Janne. "Wij zijn broer en zus, ik kon het eerst zelf ook maar nauwelijks geloven tot ik in de herfstvakantie naar mijn vader ging en hij zei dat het waar was." Ik geloofde mijn oren niet meer. Dit kon toch niet waar zijn! "Ik geloof je niet" zei ik. "Ik weet dat het moeilijk te begrijpen is maar..." ik onderbrak hem "dit kan niet waar zijn, je liegt, ik kan je zus niet zijn, ik heb geen vleugels en en en...." 

-

Toen werd ik wakker. Die dromen werden steeds gekker! Dit kon niet, dit klopte niet maar toch ook weer wel. Ik wist het gewoon niet meer. Ik lag te piekeren in mijn bed en viel uiteindelijk in een onrustige maar droomloze slaap.

____________________________________________________________________________

He, hoe vonden jullie dit hoofdstuk, ik vond het zelf wel goed gelukt. Ik heb het de laatste tijd nogal druk met school dus ik kan niet zo snel weer iets posten. Ik wacht nogsteeds op commentaar want ik wil echt graag weten wat jullie er van vinden. Ik ga nu sinterklaas vieren dus dan ben ik weer weg.

Irene

Een 2e wereldWhere stories live. Discover now